امروزه تب آفرود(Off-Road) در بین رانندگان و علاقه مندان به خودروهای شاسی بلند فراگیر شده است و هر هفته مخصوصاٌ روزهای تعطیل در کویرهای ایران مانند دشت کویر، کویر لوت، کویر مصر، خور و بیابانک و کویر مرنجاب شاهد قدرت نمایی و رقابت رانندگان با انواع خودروهای شاسی بلند با قیمتهای مختلف از 80 میلیون تومان تا یک میلیارد تومان و قابلیتهای آفرود متفاوت بر روی تپه ها و رملها(ماسه های نرم و رونده) هستیم. ما هم در یک روز جمعه پاییزی به اتفاق تیمی از رانندگان حرفه ای آفرود، در کویر مرنجاب یک دستگاه نیسان رونیز با تجهیزات کامل آفرود را مورد تست رانندگی قرار دادیم تا قابلیتهای بیابانی این خودرو را مورد بررسی قرار دهیم. نیسان رونیز که روی پلتفرم مشترک با نیسان پیکاپ یا Frontier یعنی پلتفرم D22 طراحی و ساخته شده است، در کشورهای مختلف با مدلها و نامهای متفاوتی مانند Roniz، Paladin یا Xterra شناخته می شود. این خودرو در ایران از سال 82 تا اواخر سال 89 توسط شرکت «پارس خودرو» تحت لیسانس شرکت «نیسان» ژاپن مونتاژ می گردید و چه برای رانندگی شهری و چه برای سواری بیابانی علاقه مندان زیادی دارد. در این مطلب به جزئیات این سفر آفرود مهیج و تست قابلیتهای رونیز پرداخته می شود.
مشخصات فنی و تجهیزات آفرود:
خودروی نیسان رونیز مورد تست، از سری آخر تولیدات رونیز در ایران یعنی آخر سال 89 می باشد که مانند همه مدلهای موجود در ایران، فاقد ترمز ABS و ایربگ است. همچنین حذف کلیه امکانات و آپشنهای رفاهی در این خودرو توسط شرکت مونتاژ کننده ایرانی، آن را به یک خودروی ساده و بدون آپشنهای رفاهی تبدیل نموده است. مدل رونیز تولید ایران در حقیقت همان نیسان Paladin XE می باشد که در کارخانه Zhengzhou در ایالت Henan چین تولید می شود. تفاوتهای عمده ظاهری آن با مدل Xterra در طراحی جلوپنجره، چراغهای عقب، گلگیرها، درب موتور، سپرها و داشبورد می باشد و به این معنی است که خودروی Paladin و Xterra تنها روی یک پلتفرم مشترک ساخته شده اند و به هیچ عنوان، یک مدل خودرو محسوب نمی شوند. نیسان رونیز با طراحی ظاهری خشن و اسپرتی که دارد، به اندازه کافی دارای ماهیت آفرود می باشد، ولی با نصب امکانات و تجهیزات آفرود مانند اسنورکل، وینچ، لاستیکهای بزرگ و پهن و سپر و گارد آفرود، ظاهری تهاجمی تر و اسپرت تری پیدا کرده است. در مجموع کیفیت قطعات بدنه و تجهیزات داخل کابین مناسب است و گذر زمان و شرایط سخت رانندگی آفرود تأثیر چندانی روی کیفیت آنها نگذاشته است. کابین جادار با داشبورد زیبا و باکیفیت و صندلیهای راحت، شیشه ها و آینه های برقی و محفظه بار عقب با فضای کافی، این خودرو را برای سفرهای طولانی مناسب ساخته است. این خودرو با طول 4560 میلیمتر، عرض 1910 میلیمتر، ارتفاع 1880 میلیمتر و فاصله بین دو محور 2494 میلیمتر، فضای مناسبی را در اختیار سرنشینان قرار داده است. البته ارتفاع رونیز مورد تست به علت تقویت سیستم تعلیق و زیربندی، حدود 15 سانتیمتر بیشتر از یک «رونیز» معمولی می باشد.
از مزایای خودروی نیسان رونیز سادگی و استحکام سیستم تعلیق آن می باشد که شامل یک شاسی فولادی نردبانی است. مالک خودرو مجموعاً در حدود 25 میلیون تومان برای نصب لوازم اضافی «رونیز» 80 میلیون تومانی خود، هزینه کرده است تا آن را به یک خودروی مناسب برای سفرهای آفرود تبدیل نماید. در سیستم تعلیق جلو، بازوهای تعادلی با بازوهای تقویتی پیچشی(Torsion bar) و کمک فنرهای آفرودی ARB تقویت گردیده اند و تقویت فنر تخت(شمش) تعلیق عقب نیز توسط نصب کمک فنرهای ARB تکمیل شده است. شاسی محکم این خودرو همراه با سیستم تعلیق تقویت شده، موتور نسبتاً پرقدرت، گیربکس مناسب و سیستم چهارچرخ(دو دیفرانسیل) آن را به یک خودروی ایده آل برای عملیات آفرود تبدیل کرده است. موتور 2.4 لیتری 4 سیلندر و 16 سوپاپ این خودرو با حجم دقیق 2389 سی سی از نوع KA24DE با سیستم تزریق سوخت انژکتوری می باشد که قدرتی معادل 160 اسب بخار در دور موتور 5600 دور در دقیقه و حداکثر گشتاوری برابر با 208 نیوتن متر را در دور موتور 3600 دور در دقیقه ایجاد می نماید. قدرت موتور توسط یک گیربکس 5 سرعته دستی از نوع FS5W71C به محور جلوی خودرو منتقل می شود که در صورت درگیر نمودن دنده کمکی مدل TX10A با دو حالت سبک و سنگین، انتقال قدرت به چهار چرخ صورت خواهد گرفت. این سیستم گیربکس حداکثر سرعت 161 کیلومتر در ساعت و شتاب صفر تا صد 15 ثانیه را برای این خودروی 1800 کیلوگرمی فراهم می کند.
سیستم ترمز در جلو از نوع دیسکی و در عقب از نوع کاسه ای بوده و فاقد سیستم ضد قفل (ABS) می باشد. مصرف سوخت ترکیبی خودرو 11.3 لیتر می باشد که باک 60 لیتری خودرو، طی مسافت متوسط 530 کیلومتر را برای خودرو فراهم نموده است. رینگهای فابریک خودروی موردآزمایش، با رینگهای آلیاژی آلومینیومی آفرودی 16 اینچی با پهنای 8 اینچ جایگزین شده اند و لاستیکهای فابریک 245/70 R16 آن با پهنای 6 اینچ با لاستیکهای آفرود Dunlop AT3) All Terrain) سایز 275/70 R16 تعویض گردیده اند. اسنورکل (Snorkel) نصب شده روی گلگیر سمت چپ خودرو، جهت افزایش فشار هوای ورودی به محفظه موتور و پرخوران کردن پیشرانه خودرو تعبیه شده است و علاوه بر این، در هنگام عبور خودرو از مناطق رودخانه ای، از ورود آب به موتور جلوگیری می کند. سیستم وینچ خودرو از برند T-Max می باشد که با قدرت کشش 12500 پوند معادل 6.5 تن به سیمی از جنس الیاف مصنوعی (Synthetic) مجهز می باشد تا علاوه بر سبک بودن، خواص کششی بهتری را نسبت به سیمهای فولادی ارائه نماید. سپر Offroad با گارد جلوی ARB زاویه حمله خودرو را بهبود بخشیده و پروژکتورهای مه شکن روی سپر جلو نصب گردیده است. همچنین Light Bar مغناطیسی پورتابل برای این خودرو تهیه شده است که به راحتی قابلیت نصب و برداشتن از روی سقف خودرو را دارد. در داخل کابین و در قسمت بالای داشبورد خودرو، سیستم شیب سنج(Gradienter)، ارتفاع سنج (Altimeter)، فشار سنج (Barometer) و دماسنج (Thermometer) از نوع فابریک مدل Xterra توسط مالک خودرو نصب شده است. سیستم دیفلاک (Diff-Lock) یا قفل دیفرانسیل وکیوم (Differential Air Locker) نیز در این خودرو از برند ARB تهیه شده است و توسط دکمه های Compressor و Air-Locker در سمت چپ داشبورد فعال می شود که عملکرد آن در قسمت تست رانندگی تشریح گردیده است.
تست رانندگی و قابلیتهای آفرود:
ساعت 5 صبح یک جمعه پاییزی در آذر ماه امسال، جهت آزمایش تواناییهای آفرود یک خودروی نیسان رونیز با رنگ خاکی منحصر به فرد و تجهیزات کامل آفرود، از تهران به سمت کویر مرنجاب راه افتادیم. از آنجا که برای رسیدن به تپه های شنی محل تست، باید حدود 60 کیلومتر از جاده اصلی دور می شدیم و با آگاهی از اینکه رانندگی آفرود در بیابان با خطرات خاص خود همراه است، در بین راه دوستان دیگری جهت همکاری در تست به ما ملحق شدند که از رانندگان حرفه ای و باتجربه خودروهای آفرود هستند. فرو رفتن خودرو در رملها یا شنهای نرم کویر، گیر کردن چرخها در گل و لای یا زمینهای باتلاقی حاشیه دریاچه نمک و یا واژگونی خودرو در شیب عرضی تپه ها از جمله خطراتی هستند که رانندگان آفرود همواره با آنها مواجه هستند و به همین دلیل علاوه بر همراه داشتن غذا، آب، لباس گرم، جعبه کمکهای اولیه، چادر و کیسه خواب، حتماً باید به امکاناتی مانند جعبه ابزار کامل، وینچ، قلاب، تسمه، بیل، وسایل پنچرگیری و میل پرچم مرتفع، مجهز باشید. به محض خروج از اتوبان قم- کاشان و ورود به جاده خاکی روستای آب شیرین من پشت فرمان رونیز نشستم که از آنجا باید حدود 60 کیلومتر برای رسیدن به کویر مرنجاب طی می کردیم. البته قبل از ورود به جاده خاکی، باد خودروها از30Psi به 20Psi کاهش داده شد تا تکانهای کمتری از چرخها به داخل کابین خودرو منتقل شود. نیسان رونیز به صورت فابریک، از سیستم تعلیق نسبتاً خشک و پرتکانی برخوردار است که این امر رانندگی با آن را کمی خسته کننده نموده است و تکانهای ناشی از حرکت در جاده های خاکی و ناهموار، مخصوصاً در ردیف عقب خودرو کاملاً مشهود و آزار دهنده است.
خشکی سیستم تعلیق رونیز برای عبور از جاده های خاکی، تپه های شنی و موانع صعب العبور طراحی شده و جزء لاینفک کلیه خودروهای آفرود می باشد، ولی بهبود سیستم تعلیق و تقویت زیربندی خودروی مورد تست ما توسط مالک، باعث شده بود که من در مسیر روستای آب شیرین به کویر مرنجاب به راحتی با سرعت 80 کیلومتر در ساعت رانندگی می کردم و با وجود ناهمواریهای جاده خاکی و مسیرهای صعب العبور بیابانی، حداقل تکانها به داخل کابین خودرو منتقل می شد. حتی در برخی از قسمتهای مسیر خاکی، وجود ناهمواریها و پستی و بلندیها باعث پرش یا اصطلاحاً Jump خودرو می گردید که در چنین مواقعی، تعلیق بهبود یافته خودرو فرود بسیار نرمی را به نمایش می گذاشت.
با وارد شدن به منطقه رملها یا همان تپه های ماسه ای، مجدداً باد لاستیک خودروها کم شد و فشار باد آنها تا 10Psi کاهش یافت که این کار به دلیل افزایش سطح مؤثر لاستیکها و فرو نرفتن خودرو در ماسه و یا گل و لای انجام گردید. همچنین دنده کمک در حالت 4H قرار گرفت تا انتقال قدرت موتور به چهار چرخ خودرو صورت گیرد. در رانندگی آفرود در زمینهای ماسه ای باید توجه داشت که برای توقف خودرو، نیازی به فشردن پدال ترمز نمی باشد و تنها با برداشتن پا از روی پدال گاز، خودرو به آرامی متوقف می شود. به خاطر داشته باشید که در هنگام عبور از زمینهای شنی اگر بر حسب اتفاق یا عادت، ترمز بگیرید، این کار باعث تلنبار شدن و انباشتگی ماسه در جلوی چرخها می گردد و حتی امکان گیر کردن لاستیک خودرو در ماسه ها وجود دارد. همچنین در هنگام بالا رفتن از تپه های شنی باید در ابتدای سراشیبی پدال گاز را فشار دهید و با بکارگیری حداکثر قدرت و گشتاور موتور، از سربالایی تپه بالا روید تا در ماسه گیر نکنید. هیچ گاه نباید به منظور بالا رفتن از تپه شنی، دورخیز کنید و از فاصله ای دورتر از تپه به خودرو سرعت دهید، چرا که این کار باعث وارد شدن ضربه ای شدید به سپر جلو، سیستم جلوبندی و حتی آسیب رساندن به کمک فنرها و سیستم تعلیق خودرو در هنگام برخورد با شیب خواهد شد. به هنگام رسیدن به بالای رملها، باید با احتیاط پایتان را از روی پدال گاز بردارید تا خودرو متوقف شود، چرا که ممکن است در پشت رمل سرازیری تندی وجود داشته باشد و یا خودروی دیگری توقف کرده باشد و باعث حادثه ای ناگوار گردد؛ وجود میل پرچمهای طویل در پشت خودروهای آفرود، برای دیده شدن آنها در پشت رمل و پیشگیری از برخورد و تصادف می باشد.
با عبور از تپه های شنی و رملها سیستم تعلیق خودرو عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داد، البته در هنگام عبور از یکی از تپه ها برای اجتناب از گیرکردن خودرو در ماسه، با دنده عقب حرکت کردم که قسمت عقب بدنه خودرو وارد ناحیه V شکلی گردید و باعث معلق شدن خودرو روی سه چرخ (یا اصطلاحاً سه لنگ) شد. در این هنگام سیستم دیفلاک یا قفل دیفرانسیل، عملکردی عالی داشت و ما را به سادگی از آن محل نجات داد. ابتدا با فشردن دکمه کمپرسور، صدای بوق خاصی شنیده شد و با زدن دکمه Air Locker سیستم قفل دیفرانسیل فعال شده و خودرو به راحتی و تنها با یک فشار روی پدال گاز، از ناحیه V شکل بیرون آمد. جهت عبور از شیبهای عرضی، دنده کمک در حالت 4L قرار داده شد که خودرو در شیب بیشتر از 40 درجه، با دنده 1 به سرعت لازم جهت غلبه بر نیروی جاذبه زمین و حفظ پایداری خودرو دست یافت. شایان ذکر است که در هنگام عبور از شیبهای عرضی، سیستم شیب سنج خودرو گاهی تا انتهای عدد مدرج خود، یعنی 40 درجه انحراف را نشان می داد. در طول مسیر رمل نوردی، با گیر کردن یکی از خودروها در منطقه ای صعب العبور، فرصتی پیش آمد تا عملکرد وینچ رونیز تستی را مورد آزمایش قرار دهیم که با انداختن قلاب مربوطه و فعال کردن وینچ، خودروی گیرافتاده به راحتی از ماسه ها بیرون کشیده شد.
به خاطر داشته باشید که همیشه قبل از اقدام برای یک سفر آفرود، از آنجا که مناطق کویری و بیابانهای محل رانندگی آفرود، معمولاً از شهرهای بزرگ و تجهیزات بیمارستانی فاصله زیادی دارند، باید در اینگونه سفرها حتماً جعبه کمکهای اولیه به همراه داشته باشید، موارد ایمنی توسط کلیه اعضای تیم رعایت شود و همواره یک فرد باتجربه و بلد راه با شما همراه باشد. حتی بهتر است اینگونه سفرها در قالب تورهای آفرود انجام پذیرد تا مسئولین برگزارکننده تور، آموزشهای ایمنی لازم را به اعضای تیم بدهند. در اکثر مناطق کویری که موبایلها آنتن نمی دهند، تنها راه ارتباط شما با همراهان، بیسیم هایی با برد کم (حداکثر ده کیلومتر) می باشد، لذا به هیچ وجه اجازه ندهید تا خودروی شما از خودروهای سایر اعضای تیم، فاصله زیادی بگیرد؛ مخصوصاً که در اینگونه مناطق کویری، مسیریابی تنها توسط سیستم GPS مقدور خواهد بود و در صورت گم شدن در کویر، به راحتی نمی توانید همراهان خود را پیدا کنید. با توجه به اینکه خودروهای شاسی بلند (SUV) و وانت (Pick-up) دیگری مانند تویوتا لندکروزر V8، تویوتا لندکروزر V6، تویوتا هایلوکس ویژه با موتور شش سیلندر، تویوتا هایلوکس با موتور فابریک چهار سیلندر، تویوتا FJ کروزر و میتسوبیشی پاجرو نیز در این تست، تیم ما را همراهی می کردند، مشاهده کردیم که خودروی نیسان رونیز از دیگر رقبای 150 تا 400 میلیون تومانی خود، چیزی کم ندارد و با وجود برخورداری از موتوری ضعیف تر و کم حجم تر از آنها، قابلیتهای آفرود قابل توجهی را ارائه می دهد. به هر حال، باید گفت که خودروی نیسان رونیز از حیث فنی برای رانندگی در جاده های بیابانی و سواری آفرود، خودرویی بسیار مناسب و محکم است و در جاده های درون شهری نیز سواری راحت و مطمئنی را تأمین می کند. ولی ذکر این نکته الزامی است که به هیچ عنوان نمی توان از آن به عنوان یک خودروی شاسی بلند (SUV) لوکس نام برد، چرا که حذف سیستمهای تهویه مطبوع اتوماتیک، ایربگها، سیستم ترمز ABS و گیربکس اتوماتیک در آن، این خودرو را در کلاسی پایین تر از استانداردهای ایمنی و رفاهی روز دنیا قرار داده است. در پایان از همکاری صمیمانه مالک خودرو آقای مهندس کارن خانقلی و همچنین آقایان آرمان حنیفی، یاور فاطمی و گروه همراهشان کمال تشکر را داریم که ما را در این تست همراهی کردند.
رونیز ماشین خشک و بیخودیه
اللریز آقریماسون
عالی بود من که عاشق ماشین دو دف هستم ولی پولش جور نشده
بسیار عالی چقدر خودروی جذابی شده؟فقط ایشون این زیرسازی رو کجا انجام دادن و قطعات رو از کجا تهیه کردن؟
خوب بود