به گزارش پایگاه خبری سبقت آزاد، خودروی شلبی کبرا دیتونا کوپه در سال 1960 بر اساس شاسی خودروی ای.سی کبرا رودستر ساخته شد و قصد از طراحی و تولید آن تنها شکست دادن فراری GTO بود، به همین علت فقط شش دستگاه از این خودرو تولید گردید.
شلبی تنها سه سال پس از ورود به کمپانی فورد، توانست مدل افسانه‌ای GT40 را بسازد و پس از آن اولین نمونه خودروی دیتونا را به آقای فورد تحویل دهد. خودروی شلبی کبرا دیتونا در مسابقات فصلیGT سال 1965 مقام نخست را از آن خود کرد و در همان سال در مسابقات قهرمانی لمان مقام چهارم را کسب نمود که این پیروزی‌های پی در پی نگرانی کمپانی فراری را به دنبال داشت.
کارول شلبی با همکاری طراح ارشد کمپانی فورد، پیت براک خودرویی بر اساس مدل کبرا طراحی نمود و برای آیرودینامیک بهتر بدنه خودروی کبرا 289 را کاملا تغییر داد که نتیجه آن پایین آوردن مرکز ثقل خودرو و افزایش پایداری خودرو بود. در سال 1963 کارول شلبی با مدل دیتونا به سرعت 299 کیلومتر در ساعت رسید که بدون تغییر در شاسی خودرو، حدود 32 کیلومتر در ساعت از رکورد مدل کبرا 289 بیشتر بود.
نسخه دوم دیتونا در سال 1965 با تغییرات اندکی برای مسابقات آماده شد که در مسابقات بیست و چهار ساعته لمان توانست تمامی مدل‌های فراری را شکست دهد و به عنوان سریع‌ترین خودرو در کلاس GT شناخته شود. از آن پس کمپانی فراری خود را از مسابقات GT کنار کشید و شلبی توانست با تولید دو نمونه دیگر از دیتونا در مسابقات GT به پیروزی دست یابد و خودروی شلبی کبرا دیتونا را به عنوان بهترین خودروی GT دنیا معرفی کند.
موتور V8 این خودرو با حجم 4728 سی سی که در جلو قرار داشت، قدرتی معادل 390 اسب بخار و گشتاوری برابر با 462 نیوتون متر ایجاد می‌کرد. شتاب صفر تا صد این خودرو 4.4 ثانیه بود که می‌توانست به حداکثر سرعت 307 کیلومتر در ساعت دست یابد که در آن زمان برای خود رکوردی عجیب بود.
در سال 1965 قیمت این خودرو 15000 دلار بود، ولی در سال 2001 در یک حراجی به قیمت 4 میلیون دلار به فروش رسید.
در سال 2001 طراحان دیتونا در کمپانی فورد به سرپرستی آقای پیت براک مدلی جدید از دیتونا را ساختند و به پاس قدردانی از زحمات کارول شلبی 88 ساله به او هدیه کردند. البته بدنه این مدل جدید کمی بزرگتر بود ولی شاسی و موتور آن شبیه نسخه اصلی ساخته شد. گیربکس آن به صورت چهار سرعته دستی بود که توانایی رسیدن به حداکثر سرعت 307 کیلومتر در ساعت را داشت. وزن این اثر هنری 1043 کیلوگرم بود و مصرف سوخت این خودروی دیفرانسیل عقب کلاسیک تنها حدود 11 لیتر در هر صد کیلومتر بود.
