جیلی NL3 کراس‌اور جدید بازار ایران است که احتمالا خاطره‌ی X7 را برای علاقه‌مندان شاسی‌بلندهای چینی زنده خواهد کرد. این محصول با نام‌های دیگری در کشورهای مختلف شناخته می‌شود که شامل بویو (Boyue) در بازار چین و X7 اسپرت در کشورهای عربی است. بنابر ادعای شرکت سازنده، NL3 با همکاری مهندسان اروپایی ولوو سوئد طراحی و ساخته شده است تا به عنوان باکیفیت‌ترین کراس‌اور چینی و هماهنگ با استانداردهای اروپا شناخته شود. این موضوع در تیزرهای تبلیغاتی جیلی نیز، تاکید می‌شود، اما هنوز مشخص نیست با چه سطحی از آپشن‌ها و قیمت نهائی در ایران عرضه خواهد شد. جیلی NL3، یکی از پرفروش‌ترین کراس‌اورهای بازار چین در ماه‌های گذشته بوده است و حضور آن در ایران، مطمئنا بر فروش جک S5 و چری تیگو7 تاثیرگزار خواهد بود.
طراحی ظاهری و بدنه
زیبایی ظاهری جیلی NL3، غیر قابل انکار به نظر می‌رسد و جذابیت خوبی در نگاه اول ایجاد می‌کند، از این جهت بسیار شبیه به دیگر کراس‌اورهای مدرن دنیاست. این موضوع مسلما باعث افزایش تقاضای خرید برای NL3 نیز خواهد شد، چراکه فراتر از یک محصول چینی عمل می‌کند. طراحی این خودرو، مجموعه‌ای از المان‌های زیبا در مدلهای هم‌کلاس در بازار جهانی است که ترکیب قابل قبولی تشکیل می‌دهد.
از نمای روبرو، چراغ‌های اصلی نسبت به حجم بدنه کوچک و ظریف هستند. درحالیکه کراس‌اورهای چینی، اصولا با چراغ‌های بزرگ ارائه می‌شوند، جیلی NL3 هوشمدانه‌تر طراحی شده است و از نمونه‌هایی باریک استفاده می‌کند. شاید بتوان مشابه این چراغ‌ها را در شاسی‌بلندهای گوناگون دنیا مثل محصولات لندرور و برندهای امریکایی مشاهده کرد، اما هماهنگ بودن این ادوات با جلوپنجره، تشکیل مجموعه‌ای واحد در نمای اصلی جیلی NL3 می‌دهد که زیبایی آنرا افزایش می‌دهد. مهم‌ترین خلاقیت سری خودروهای امگرند در سال‌های اخیر، استفاده از جلوپنجره‌ی مشبک با طرح منحنی‌های شکسته و متحدالمرکز است که تشکیل زبان طراحی مدرنی برای جیلی می‌دهد. این سبک جلوپنجره که تاکید زیادی بر لوگوی سازنده در مرکز خود دارد، تقریبا در هیچ خودروی دیگری دیده نمی‌شود و احتمالا تا سال‌های آینده هم در محصولات جیلی استفاده خواهد شد. لوگوی این خودرو با یک پنج ضلعی که ۶ چهارضلعی سیاه و آبی در آن قرار دارند ارائه می‌شود که قبلا سیاه و قرمز بود. هنوز فلسفه‌ی طراحی این لوگو و دلیل تغییر رنگ آن مشخص نیست، اما در مجموع؛ تاثیر مثبتی بر زیبایی نمای اصلی خودروها ندارد.
قسمت فلزی و رنگ بدنه‌ی سپر جلو در جیلی NL3، کاملا ساده و با حداقل خطوط حجم‌دهنده است. طراحان این خودرو با استفاده از ادواتی ارزان‌قیمت، جذابیت خوبی در این بخش ایجاد کرده‌اند که با پلاستیک نقره‌ای رنگ مورب و مه‌شکن در طرفین ارائه می‌شود. البته نباید فراموش کرد که فرم کلی این بخش، هماهنگی خوبی با طرح جلو پنجره دارد. در مجموع، قسمت‌های سیاه‌رنگ و هدایت‌کننده‌ی هوای سپر، توی ذوق نمی‌زند و حتی در پایین‌ترین قسمت با قطعه‌ای نقره‌ای رنگ، تزئین شده است.
نمای جانبی جیلی NL3 به شدت تحت تاثیر محصولات برند انگلیسی لندرور و خصوصا رنجرور ایووک است. ابتکار تولید شاسی‌بلند با ستون عقب سیاه‌رنگ که باعث معلق دیده شدن سقف خودرو می‌شود، بیش از یک دهه قبل در مدلهای متنوع رنجرور استفاده شد، اما جیلی NL3 حتی در فرم بدنه و خطوط حجم‌دهنده هم شباهت بسیار زیادی به ایووک دارد. از گوشه‌ی چراغ عقب تا لبه‌ی در جلو، خط تیز و همراه با تورفتگی نسبتا عمیقی روی بدنه دیده می‌شود که به منحنی حجم‌دهنده‌ی دیگری روی گلگیر جلو می‌رسد. بدنه‌ی سه‌بعدی NL3 با تاکید بر پایین درها و پیوستگی در برآمدگی قاب چرخ‌ها به اوج می‌رسد. هرچند کپی‌کاری جیلی از رنجرور ایووک، تقریبا به طور کامل در نمای جانبی انجام شده است، تولیدکننده‌ی چینی صرفه‌جویی اقتصادی و استفاده از ادوات پلاستیکی در گلگیرها و رکاب را فراموش نکرده است، تا جایی که بخش قابل توجهی از درهای خودرو به رنگ سیاه دیده می‌شوند و حتی بخش پلاستیکی سپر عقب هم، کاملا بدچشمی می‌کند. از نکات مثبت در طراحی جانبی جیلی NL3 می‌توان به فرم خوب آینه بغل با چراغ راهنمای LED، رینگ‌های اسپرت ۱۸ اینچ و اسپویلر عقب اشاره کرد، هرچند که به تقلید از رنجرور؛ ریل باربند روی سقف وجود ندارد و نیمی از آینه بغل هم پلاستیکی است.
در نمای پشت، حس اسپرت بیشتری دیده می‌شود و چراغ‌ها با الهام از هوندا CR-V بسیار انتقامجو به نظر می‌رسند. حجم‌دهی این قسمت، خصوصا در سپر و درپوش صندوق به خوبی انجام شده است و حالت یک کراس‌اور مدرن را تداعی می‌کند. خطوط بدنه در پشت جیلی NL3 بسیار عمیق هستند و حتی برای پلاک خودرو جایگاه خوبی فراهم می‌کنند. چراغ‌ها با گوشه‌های تیز، به کمک فرم بدنه جدای از دیگر قسمت‌ها دیده می‌شوند و بالاتر از نمونه‌های معمول در خودروهای امروزی به نظر می‌رسند. این موضوع، ارتفاع بدنه‌ی جیلی NL3 را فراتر از آنچه هست، به بیننده القا می‌کند. جیلی مثل دیگر قسمت‌های این خوردو، در نمای پشت هم از پلاستیک سیاه‌رنگ استفاده کرده است، اما با طراح‌دادن به این قسمت و ایجاد فضای زیبای چهارگوش برای اگزوزها در طرفین سپر، جذابیت آنرا در عین ارزان‌قیمت بودن، افزایش داده است.
در مجموع و با کمی ارفاق به دلیل کپی‌کاری زیرکانه‌ی جیلی از رنجرور، می‌توان جیلی NL3 را یکی از زیباترین کراس‌اورهای تاریخ خودروسازی چین دانست که به تولید انبوه رسیده است. ابعاد این محصول، شامل طول 4519 میلی‌متر با عرض بدنه‌ی 1831 میلی‌متر خواهد بود که با ارتفاع سقف استاندارد 1694 میلی‌متر و فاصله محورهای 2670 میلی‌متر ارائه می‌شود.
طراحی داخلی و کابین
باید اعتراف کرد که ورود به جیلی NL3، سرنشین ایرانی را به دنیای تازه‌ای می‌برد. برای افرادی که سابقه‌ی رانندگی با کراس‌اورهای چندصد میلیون تومانی ندارند و در عوض، تصویر چنین خودروهایی از برندهای ولوو، لندورو، جگوار و امثال آنها را دیده‌اند، زیبایی فضای داخلی جیلی NL3، غیر قابل انکار خواهد بود. حتی اگر این سبک طراحی، الهام گرفته از کابین رنجرور یا هر خودروی دیگر باشد، حضور مهندسان ولوو در تیم طراحی جیلی را ثابت می‌کند و پیشرفت بسیار خوب خودروسازی چین در سال‌های اخیر را نشان می‌دهد.
داشبورد جیلی NL3، با طرحی ساده و فرم تخت ارائه می‌شود که در شاسی‌بلندهای مدرن دنیا دیده‌ایم. متریال به کار رفته هم قابل قبول هستند و نوع پلاستیک استفاده شده در آنها، فراتر از یک خودروی چینی ارزان قیمت است. نمایشگر و کلیدهای مربوط به آن در مرکز هستند و دیگر کلیدها به جای حضور روی داشبورد، در کنسول میانی و نزدیک دسته دنده دیده می‌شوند. این بخش، با شیب ملایمی نسبت به داشبورد طراحی شده است که در پورشه کاین مدلهای 2010 به بعد وجود دارد. در فضای بین صندلی‌های جلو، دو میله‌ی فلزی و با طرح منحنی تعبیه شده است که بلااستفاده از نظر فنی، اما افزایش دهنده‌ی زیبایی کابین هستند. کشوی سیاه‌رنگ و کوچکی هم، پشت دسته دنده وجود دارد که با عقب کشیدن آن فضای مناسبی برای قرار دادن دو بطری یا لیوان فراهم می‌شود.
پنل پشت فرمان جیلی NL3، فراتر از طرح سیلندری یا حالت عقب‌افتاده‌ی دوعقربه‌ای در خودروهای وطنی است. این بخش شبیه به یک مانتیور عریض طراحی شده است که با خطوط مدور، قسمت‌های گوناگون را جدا می‌کند. به هنگام خاموش بودن پیشرانه، تقریبا هیچ چیز در این پنل دیده نمی‌شود؛ اما به محض استارت، با حالتی مدرن و چشم‌نواز، به آرامی روشن می‌شود و اعداد و عقربه‌های تمام دیجیتالی (غیر فیزیکی) ظاهر می‌شوند. در میان پنل، سرعت سنج وجود دارد و اطلاعات فنی مهم، مثل میزان مصرف سوخت، ساعت، کیلومتر کارکرد و … در مرکز آن دیده خواهند شد. دور موتور، درجه‌حرارت پیشرانه و مقدار سوخت باقی‌مانده در باک هم، به کمک اعداد و عقربه‌های دیجیتالی به نمایش در می‌آیند.
صندلی‌های جیلی NL3، خوش فرم و قابل قبول هستند، هرچند که در قسمت ران پا، کم‌زاویه و محافظه‌کارانه طراحی شده‌اند تا برای افراد با پایین‌تنه‌ی حجیم هم قابل استفاده باشند. پوشش چرم مصنوعی صندلی‌ها، بخش زیادی از تودری‌های را فرا گرفته و حس لوکس کابین را افزایش می‌دهد. در صندلی جلو، فضای بسیار مناسبی وجود دارد که برای فردی با قد 2 متر هم قابل قبول خواهد بود. در صندلی عقب نیز، جلوی زانو و بالای سر، آزادی خوبی برای سرنشینان فراهم می‌شود، اما این فضا به خوبی ردیف جلو نیست. برای انسانی با قد 1.85 متر، تنها چند سانتیمتر فاصله‌ی سر با سقف وجود دارد که البته کفایت می‌کند، اما در دست‌اندازهای شدید، کافی نخواهد بود. بین صندلی‌های عقب، قسمتی برای دسترسی به صندوق بار وجود دارد که می‌تواند زیردستی بسیار خوبی باشد، ضمن اینکه قابلیت جای‌گذاری 2 لیوان یا بطری آب هم در این بخش پیش‌بینی شده است.
صندوق این مدل، دارای 580 لیتر فضای مفید است و با خروجی برق 12 ولت و جایگاه پاکتی لوازم کوچک ارائه می‌شود. طبق معمول کراس‌اورهای امروزی، صندلی‌های عقب جیلی NL3 هم قالیت جمع‌شدن به سمت جلو دارند و فضای قابل استفاده برای بار را افزایش می‌دهند. از دیگر نکات مثبت در طراحی صندوق جیلی NL3، می‌توان به هم‌سطح بودن کف صندوق با لبه‌ی بدنه اشاره کرد که برداشتن لوازم سنگین، مثل چمدان‌های مسافراتی را ساده‌تر خواهد کرد.
در مجموع، می‌توان به طراحی کابین جیلی NL3، نمره‌ی بسیار خوبی داد و به جرات، این خودرو را بهترین کراس‌اور چینی وارد شده به ایران، از نظر طراحی و کیفیت فضای داخلی دانست.
پیشرانه و قوای فنی
جیلی NL3، با سه پیشرانه تولید می‌شود که یکی از این سه نمونه در چین فروخته نمی‌شود. با توجه به مشکلات مربوط به آلودگی هوا که در سال‌های اخیر برای کشور چین اهمیت زیادی پیدا کرده است، خودروسازان این کشور بیشتر از قبل نسبت به پیشرانه‌های توربوشارژ علاقه نشان می‌دهند. با این حساب، دو پیشرانه‌ی توربوشارژ 1.8 لیتری با قدرت‌های متفاوت، نسخه‌های اصلی جیلی NL3 را تشکیل می‌دهند، درحالیکه یک نمونه‌ی 2.4 لیتری تفس طبیعی هم برای نمونه‌ی صادراتی این خودرو، وجود دارد. به احتمال فراوان، جیلی NL3 با یکی از پیشرانه‌های توربوشارژ 1.8 لیتری در ایران عرضه خواهد شد.
ارزان‌ترین و البته ضعیف‌ترین پیشرانه‌ی جیلی NL3، توربوشارژ 1.8 لیتری با قدرت 160 اسب بخار است که گشتاور 250 نیوتن‌متر ارائه می‌کند. با توجه به اینکه بیشترین گشتاور پیشرانه در دور موتورهای 1500 تا 4500 دور بر دقیقه حاصل می‌شود، می‌توان امیدوار بود از فناوری‌های ولوو در ساخت این مدل استفاده شده باشد. جیلی NL3، با پیشرانه‌ی 160 اسب بخار، صرفا به صورت دنده دستی عرضه می‌شود و بنابر ادعای کارخانه‌ی سازنده با بنزین استاندارد جهانی، میانگین مصرف سوخت 7 لیتر در 100 کیلومتر خواهد داشت. آمار دقیقی از زمان رسیدن این خودرو به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت در دسترس نیست، اما با توجه به وزن خالص 1650 کیلوگرمی خودروی مذکور و تست‌های غیررسمی رسانه‌های خارجی، بین 11 تا 12 ثانیه برای صفر تا 100 آن قابل تصور است که می‌تواند با بنزین وطنی، حدود 13 ثانیه باشد.
دیگر نمونه‌ی جیلی NL3 که به احتمال فراوان وارد ایران خواهد شد، مجهز به پیشرانه‌ی توربوشارژ 1.8 لیتری به قدرت 181 اسب بخار همراه با گشتاور 285 نیوتن‌متر خواهد بود. این مدل هم، از دورهای پایین، نهایت گشتاور را در اختیار راننده می‌گذرد و از 1500 تا 4000 دور بر دقیقه، بهترین عملکرد را خواهد داشت. این مدل در چین، صرفا با گیربکس اتوماتیک عرضه می‌شود، اما امکان سفارش آن با سیستم دو دیفرانسیل نیز وجود دارد. میانگین مصرف سوخت مدل 181 اسب بخاری، 8 تا 8.5 لیتر در 100 کیلومتر عنوان شده است که احتمالا با بنزین ایرانی، نزدیک به 10 لیتر در 100 کیلومتر خواهد بود. وزن این مدل، طبیعتا بالاتر از نسخه‌ی دنده دستی با پیشرانه‌ی ضعیف‌تر است و حدود 1745 کیلوگرم برای نمونه‌ی فول‌آپشن و دو دیفرانسیل، خواهد بود. با این اوصاف، زمان رسیدن این خودرو به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت، تفاوت خاصی با نمونه‌ی 160 اسب بخاری ندارد و احتمالا بین 12 تا 13 ثانیه خواهد بود. در سایت شرکت خودروسازان بم، وزن خالص این خودرو 2075 کیلوگرم عنوان شده که احتمالا اشتباه تایپی است.
در کشورهای عربی و خصوصا امارات متحده، جیلی NL3، با نام امگرند X7 اسپرت (Emgrand X7 Sports) عرضه می‌شود. این مدل با پیشرانه‌ی تنفس طبیعی 2.4 لیتری، قدرت 155 اسب بخار و گشتاور 217 نیوتن‌متر فراهم می‌کند. از نظر شتاب‌گیری، تفاوت خاصی بین این مدل و نسخه‌های 1.8 لیتری توربوشارژ دیده نمی‌شود، اما مصرف سوخت بالاتری دارد و با قیمتی پایین‌تر همراه با آپشن‌های مشابه، قابل خرید است.
آپشن‌های رفاهی
دو نمونه نمایشگر 7 و 8 اینچی لمسی، در نسخه‌های مختلف جیلی NL3 وجود دارد. رینگ‌های این خودرو هم، باتوجه به هزینه‌ی پرداختی توسط خریدار، در مدل استاندارد، 17 اینچ و در نمونه‌ی بالاتر 18 اینچ هستند که لاستیک‌هایی با پهنای 225 میلی‌متر خواهد داشت. فرمان برقی، ترمزهای دیسکی خنک‌شونده درجلو و دیسکی ساده در عقب، مودهای رانندگی اقتصادی، اسپرت و استاندارد، شیشه‌های برقی چهار طرف، کروز کنترل، سانروف، چراغ بدرقه و روشنایی روز LED از آپشن‌های استاندارد این خودرو محسوب می‌شوند.
بعضی آپشن‌های جیلی NL3 در نسخه‌ی پایه وجود ندارند و ممکن است در نمونه‌ی وارداتی حذف شوند یا در مدل گران‌تر قابل استفاده باشند. نمایشگر لمسی با درگاه USB، امکان اتصال تلفن همراه به سیستم سرگرمی و برقراری تماس با بلوتوث، ناوبری ماهواره‌ای، دوربین پارک، دید 360 درجه، پخش‌کننده‌ی DVD همراه با 6 یا 4 بلندگو، استارت دکمه‌ای، سنسور باران، صندلی‌های برقی ردیف جلو، پنل پشت فرمان دیجیتال، فرمان چرم، گرم‌کن صندلی و پوشش مرغوب از چرم ناپا، امکاناتی هستند که در مدلهای فول‌آپشن جیلی NL3 دیده می‌شوند.
تست تصادف و آپشن‌های ایمنی
طبق معمول خودروهای چینی وارد شده به ایران، جیلی NL3 هم دارای 5 ستاره‌ی ایمنی از بنیاد تست تصادفات چین (C-NCAP) است. این موضوع، با توجه به ناشناخته بودن پلتفرم این خودرو و بی‌نتیجه ماندن تلاش ما برای دیدن فیلمی از تست تصادف جیلی NL3، نیازمند راستی‌آزمایی است و چندان قابل استناد نخواهد بود، هرچند که سایت چینی نمایندگی جیلی در خاورمیانه، روی این موضوع تاکید زیادی دارد.
ارزان‌ترین نمونه‌ی جیلی NL3، دارای 4 کیسه‌ی هوا برای سرنشینان جلو است که در مدلهای گران‌تر، همراه با دو کیسه‌ی هوای پرده‌ای، مجموعا 6 ایربگ دارد. فناوری‌های ترمز ضد قفل (ABS) ، سیستم کمکی ترمز (BAS)، سیستم توزیع متعادل نیروی ترمز (EBD)، حفظ خودرو در سربالایی (HAS) ، سیستم کنترل پایداری الکتریکی (ESP) و فناوری کنترل کشش (TCS) هم در همه‌ی نسخه‌های جیلی NL3 وجود دارد. شاید تنها تفاوت آپشن‌های ایمنی جیلی NL3 در مدلهای مختلف، منحصر به تعداد کیسه‌های هوا و سنسورهای پارک باشد، چراکه مدل پایه با 4 سنسور عقب و نمونه‌ی فول‌آپشن با 2 سنسور اضافی در جلو، عرضه می‌شود.
آزمون فنی و کیفیت رانندگی
آنچه مسلم است، اصولا شاسی‌بلندها گران‌تر و پرهزینه‌تر از خودورهای سواری معمولی هستند، اما مردم به دلایل مختلف جذب آنها می‌شوند. هرچند که نباید از دلایل روان‌شناسی و اجتماعی دخیل بر جذابیت شاسی‌بلندها غافل بود، یکی از مهم‌ترین عوامل جذب بازار ایران و دیگر کشورهای دنیا به سمت شاسی‌بلندها، راحتی بیشتر به هنگام رانندگی و فضای مناسب جهت سرنشینان است. با این حساب، برای خودرویی مدرن مثل جیلی NL3، کیفیت کابین و آرامش اتاق، اهمیت بسیار زیادی دارد. با نشستن در جیلی NL3، بستن درها و بالا کشیدن شیشه‌ها، سکوت بسیار خوبی در خودرو احساس می‌شود که ناشی از عایق‌بندی بسیار مطلوب فضای داخلی است. این موضوع، در سرعت‌های معمول شهری و جاده‌ای هم وجود دارد.
سنگین بودن جیلی NL3 غیر قابل انکار است و این موضوع، باعث می‌شود پیشرانه‌ی 180 اسب بخاری شتاب و قدرت متوسطی تامین کند. با توجه به اینکه چنین پیشرانه‌ای، فقط با جعبه‌دنده‌ی اتوماتیک 6 سرعته ارائه خواهد شد، شتاب‌گیری برای رسیدن به سرعت‌های بالا، قابل مقایسه با تندر90 یا پژو 206 خواهد بود که قابل قبول، اما کم‌هیجان است. تعویض دنده‌ها در جیلی NL3 آرام و کم‌تنش انجام می‌شود، اما از نظر تست‌کنندگان این خودرو، مودهای رانندگی اکونومی و استاندارد، با پاسخ دیرهنگام پدال گاز مواجه هستند، درحالیکه مود اسپرت، علمکرد بهترین در شتاب‌گیری دارد و چندان هم باعث افزایش مصرف سوخت نمی‌شود.
نکته‌ای که درباره‌ی کیفیت پیشرانه‌ی جیلی NL3 نباید فراموش کرد، مهندسی سیستم توربوشارژ در نمونه‌ی 1.8 لیتری است. این بخش، از 1500 دور بر دقیقه، نهایت گشتاور خود را در اختیار راننده قرار می‌هد که در نتیجه‌ی آن، تنش وارد شده به خودرو هنگام عملکرد توربوشارژ، کاهش چشمگیری خواهد داشت. این موضوع مهم به دلیل تاخیر در عملکرد توربو آزادهنده است و باعث تکان ناگهانی اتاق پس از تعویض دنده می‌شود، درحالیه جیلی NL3 به خوبی از عهده‌ی رفع آن برآمده است.
در صورت خرید این خودرو در تیپ فول، صندلی‌های چرم و با راحتی مناسب نصیب سرنشینان می‌شود که سفرهای طولانی را ممکن می‌کند. اتاق برای 4 انسان بالغ با حداکثر قد 185 سانتیمتر مناسب است و افراد قد بلندتر، احتمالا با سایش سر به سقف مواجه خواهند شد. در صورت عقب کشیدن کامل صندلی جلو، فرد بلندقد در صندلی عقب، ملزم به گذاشتن مچ پا زیر صندلی جلو خواهد بود و فضای خوبی در مقابل زانو نخواهد داشت که البته این حالت، در بدترین شرایط ممکن است. صندوق عقب هم، نزدیک به 600 لیتر فضای مفید ارائه می‌کند که در مقایسه با صندوق 500 لیتری سمند، راضی کننده خواهد بود.
آپشن‌های نسبتا خوبی برای جیلی NL3 وجود دارد، که خصوصا در بحث ایمنی، حتی در مدل پایه هم فراتر از محصولات معمول چینی است. ترمزها و سیستم ESP، از برند بوش آلمان انتخاب شده است و با داشتن EBD و فناوری حفظ خودرو در شیب، حداقل‌های موجود در مدلهای استاندارد دنیا را ارائه می‌کند. داشتن حداقل 4 کیسه‌ی هوا، در کنار بهره‌مندی از سیستم حفظ تعادل خودرو (ESP)، از نکات مثبت و بااهمیت در جیلی NL3 محسوب می‌شود. علاوه بر اینها، به نظر می‌رسد تمامی نسخه‌های صادارتی این خودرو، با سانروف، نمایشگر، دوربین پارک و سنسورهای متعدد عقب و جلو ارائه می‌شوند.
در مجموع، می‌توان جیلی NL3 را مناسب یک خانواده‌ی ایرانی دانست، اما اقتصادی بودن این محصول، با توجه به آپشن‌های نسبتا کامل و قیمت در بازار جهانی، تا زمان رونمائی رسمی، مبهم باقی خواهد ماند. از سویی دیگر، میانگین مصرف سوخت جیلی NL3 با بنزین ایرانی و پیشرانه‌ی 160 اسب بخار، مسلما بین 11 تا 12 لیتر در 100 کیلومتر خواهد بود که چندان کم‌هزینه و اقتصادی محسوب نمی‌شود.
منبع: زومیت
