9 خودروی تولید شده که به خوبی نسخه مفهومی خود نبودند
خیلی از خودروسازها در نمایشگاه‌ها با معرفی نسخه‌های مفهومی، چشم‌ها را خیره می‌کنند، اما وقتی نوبت به تولید انبوه می‌رسد، نتیجه نهایی بسیار دور از انتظار است. در این مقاله با ۹ نمونه از خودروهایی آشنا می‌شوید که نسخه تولیدی‌شان به خوبی نسخه مفهومی نبود.
۱. تویوتا سوپرا A90
در سال ۲۰۱۴، تویوتا از خودروی مفهومی FT-1 رونمایی کرد؛ خودرویی الهام‌گرفته از نسل‌های قدیمی سوپرا و مدل افسانه‌ای 2000GT. طراحی FT-1 جسورانه، تهاجمی و کاملا آینده‌نگرانه بود. با این حال، زمانی که نسخه نهایی سوپرا A90 بر اساس پلتفرم مشترک با بی‌ام‌و Z4 معرفی شد، بسیاری از ویژگی‌های جذاب نسخه مفهومی از بین رفت. نتیجه نهایی، خودرویی با هویت دوگانه بود که گرچه عملکرد فنی قابل قبولی داشت، اما از نظر طراحی، فاصله زیادی با شکوه FT-1 داشت.
۲. پونتیاک سان‌فایر
در ابتدای دهه ۹۰ میلادی، پونتیاک با معرفی کانسپت Sunfire توجه همه را جلب کرد. این خودرو با طراحی آینده‌نگرانه، پنل‌های بدنه از فیبر کربن و حتی تلفن فعال‌شونده با صدا، نشان می‌داد که پونتیاک به دنبال انقلاب در طراحی خودرو است. اما در سال ۱۹۹۵، نسخه تولیدی سان‌فایر بر اساس پلتفرم J-body جنرال موتورز ساخته شد و در قالب کوپه، کابریولت و سدان عرضه شد؛ طراحی‌اش خسته‌کننده، کیفیت ساخت پایین و تجربه رانندگی ناامیدکننده بود. فاصله بین وعده و واقعیت در این خودرو یکی از نمونه‌های کلاسیک شکست در انتقال جذابیت کانسپت به مدل تولیدی است.
۳. کرایسلر PT Cruiser
در اواخر دهه ۹۰، کانسپت Pronto Cruizer با طراحی سه‌در، استایل کلاسیک دهه ۳۰ و شبیه به کرایسلر Prowler معرفی شد. طراحی آن ترکیبی از جذابیت نوستالژیک و جسارت مدرن بود و نوید یک خودروی خاص را می‌داد. اما زمانی که نسخه نهایی PT Cruiser به تولید رسید – آن هم نه به عنوان یک پلیموث، بلکه با برند کرایسلر – ظاهر جذاب جای خود را به یک هاچ‌بک شبیه مینی‌ون داد. با اینکه همچنان عناصر کلاسیک حفظ شده بود، اما نتیجه نهایی بسیار کم‌رمق‌تر از نسخه مفهومی به‌نظر می‌رسید.
۴. مرسدس بنز EQS
در سال ۲۰۱۹، مرسدس با معرفی Vision EQS ما را به آینده‌ای پر از تکنولوژی و طراحی خیره‌کننده امیدوار کرد. این سدان مفهومی با طراحی فضایی، خطوط منحنی چشم‌نواز و نورپردازی ویژه، تحسین زیادی برانگیخت. اما زمانی که EQS تولیدی در سال ۲۰۲۱ عرضه شد، از آن جسارت خبری نبود. طراحی محافظه‌کارانه، فرم بدنه شبیه سنگریزه و چهره‌ای بی‌روح، این سدان برقی لوکس را از جایگاه یک خودروی پیشرو در طراحی دور کرد.
۵. سوزوکی کیزاشی
شاید خیلی‌ها نسخه تولیدی سوزوکی کیزاشی را به‌خاطر نداشته باشند، اما مفهومی اولیه آن با نام Kizashi 1 در اواسط دهه ۲۰۰۰ بسیار جذاب بود. این خودرو یک استیشن کشیده با ارتفاع پایین، چهره‌ای شبیه آلفا بررا از عقب و رینگ‌های عظیم ۲۱ اینچی بود که بسیار اسپرت و مدرن به‌نظر می‌رسید. متاسفانه نسخه نهایی کیزاشی، سدان نسبتا ساده‌ای شد که نتوانست هیچ‌یک از ویژگی‌های جذاب نسخه مفهومی را به خط تولید منتقل کند.
۶. رنو کپچر
رنو در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۱ با معرفی کانسپت Captur همه را شگفت‌زده کرد. این کراس‌اور دو در با رینگ‌های ۲۲ اینچی، سقف جداشونده سخت و خروجی اگزوز مرکزی، ظاهری اسپرت و جوان‌پسند داشت. حتی یک پیشرانه تویین‌توربو چهار سیلندر هم زیر کاپوتش قرار گرفته بود. اما در سال ۲۰۱۳، نسخه تولیدی کپچر معرفی شد که عملا یک کلیوی حجیم‌تر بود! نه از جذابیت ظاهری خبری بود و نه از ویژگی‌های خاص. کپچر به جای یک شاسی‌بلند اسپرت، تبدیل به یک کراس‌اور خانوادگی ساده شد.
۷. کیا نیرو
کیا در سال ۲۰۱۳ از کانسپت Niro رونمایی کرد؛ خودرویی با سقف استیل ضدزنگ، درهای پروانه‌ای و چراغ‌های رالی. طراحی جسورانه آن، ترکیبی از سبک ماجراجویانه و آینده‌نگرانه بود. اما نسخه نهایی نیرو که چند سال بعد عرضه شد، یک کراس‌اور کاملا معمولی بود که هیچ شباهتی به کانسپت جذابش نداشت. محصول نهایی نه تنها از ویژگی‌های طراحی مفهومی خبری نداشت، بلکه حتی در بین رقبا هم چهره‌ای بسیار ساده و محافظه‌کارانه داشت.
۸. جگوار XJ220
در نمایشگاه خودروی بریتانیا سال ۱۹۸۸، جگوار با معرفی کانسپت XJ220 همه را شگفت‌زده کرد؛ یک سوپراسپرت با موتور V12، سیستم چهار چرخ محرک، فرمان‌پذیری چرخ‌های عقب، تعلیق قابل تنظیم و درهای قیچی‌شونده. اما زمانی که رکود اقتصادی فرا رسید، نسخه تولیدی نه تنها این ویژگی‌ها را نداشت، بلکه حتی به پیشرانه V6 توربوشارژ محدود شد. بسیاری از مشتریان که برای این خودرو پیش‌خرید کرده بودند، پس از اطلاع از حذف امکانات وعده‌داده‌شده، سفارش خود را لغو کردند.
۹. شورولت ولت
در سال ۲۰۰۷، کانسپت Chevrolet Volt با طراحی عضلانی، قوس‌های پررنگ، سقف کوتاه‌شده و شیشه‌هایی که تا درها پایین آمده بود، یک خودروی هیجان‌انگیز به نظر می‌رسید. اما بحران مالی جهانی باعث شد نسخه نهایی ولت (یا همان اوپل آمپرا در اروپا) ظاهری کاملا متفاوت داشته باشد؛ یک هاچ‌بک ساده شبیه تویوتا پریوس. هرچند از نظر فنی ولت عملکرد مناسبی داشت، اما از نظر طراحی، چیزی از جذابیت کانسپت در آن باقی نمانده بود.
