چانگان ایدو وارداتی خوش نقش و نگار سایپا ازکجا آمده؟

بگذارید صادقانه همین ابتدا بگوییم که نوشتن راجع به برندی جدید و ناشناس برای بازار ایران آن هم از نوع چینی آن سخت است، زیرا از این حقیقت نمی توان چشم پوشی کرد که، صنعت خودرو سازی مدرن چین نوپا ست و بدیهی است در راه هر پیشرفتی مسلما شکستهایی وجود دارد و نمونه های آن خودروهای هستند که پس از ورود به بازار ایران ذهنیت عامه مردم را در خصوص خودروهای چینی، به محصولاتی بی کیفیت سوق دادند. اگر پیشرفت لاکپشت وار خودرو سازی داخلی در جلوی چشم ما نبود، به راحتی می شد تمام پیشرفتهایی که شاید حتی در حد تصور من و شما هم نباشد، کنار زد و گفت روند رو به رشد خودرو سازی در چین همانند چهار دست و پا رفتن نوزادان است، ولی وقتی به تاریخچه خودرو سازهای وطنی و یا مدت زمانی که طول کشید تا برندهای کره ای و حتی ژاپنی روی پای خود بایستند را، بعد از احتساب سالیان سپری شده در نظر بگیریم، به این نتیجه می رسیم که با توجه به حال و هوای امروزه خودرو سازی چین، این نوزاد به سرعت در حال گذار از مرحله چهار دست و پا رفتن است و با مرز خود اتکایی و تولید تکنولوژی فاصله خیلی زیادی ندارد.

داستان چانگان هم پیرو همین قضیه است، چانگان را به نوعی از قدیمی ترین برندهای خودرو سازی چین می شناسند و شاید پر و بالی که ارتش جمهوری خلق چین به آن داد را بتوان دلیل رشد و ترقی این شرکت دانست، که خود را از نماینده فروش اسلحه های کمری به تنها تولید کننده نمونه چینی شده جیپ تبدیل کند و از همانجا خودرو سازی را استارت بزند، نا گفته نماند که در حال حاظر طبق قانون خودرو سازی در چین، کارخانه های خودرو سازی میبایستی درصدی از سهام خود را در اختیار ارگانی از دولت بگذارند، که در مورد چانگان به دلیل سابقه همکاری که گفته شد این بخش از سهام متعلق به ارتش چین است و مابقی سهام خارج از بورس متعلق به مجموعه شرکتهای تجاری جنوبی چین است، البته بیشتر درآمد سالیانه چانگان حاصل از تولیدات قراردادهای جوی نت و نچری است که مابین فورد آمریکا، سوزوکی ژاپن، گروه پژو سیتروئن فرانسه، داشته است. همانند دیگر برند های چینی همچون برلیانس که با بی ام دبلیو، دانگ فنگ با گروه پژو سیتروئن و نیسان، بایک با مرسدس بنز، فاو با فولکس واگن و آئودی و مزدا و تویوتا، گک با هوندا و تویوتا و فیات و میتسوبیشی و حتی نمونه های داخلی آن ایران خودرو و پژو فرانسه و سایپا با کیا موتورز کره همکاری می کنند. محصولات جدید چانگان شامل سری های CS و CX و همین ایدو است که ماحصل استفاده از همین تکنولوژیهای ثانوی جوی نت و نچرها بوده است. این ساختار نیم دولتی برعکس مدل ایرانی آن باعث شده تا محصولات متنوع و بازار رقابتی باشد. این بازار رقابتی و هم پوشانی رنج محصولات از برندهای مختلف یکی از عوامل مهم پیشرفت سریع خودرو سازی چین است. اگر بخواهیم تاریخچه کوتاهی از چانگان داشته باشیم:

• 1862: تاسیس دفتر فروش اسلحه های خارجی شانگهای به وسیله لی هونگ زانگ
• 1865: تغییر نام به دفتر کارخانه ماشین سازی جین لینگ و تغییر مکان به نان جینگ
• 1929: تغییر نام به زرادخانه جین لینگ و تغییر مکان به چونگ کین به دلیل جنگ با ژاپن (سالهای 1937-1945)
• 1949: بعد از تغییر رژیم چین به جمهوری، زرادخانه به زیر مجموعه ای از وزارت صنایع نظامی تبدیل شد.
• 1957: زرادخانه چونگ کین اولین جیپ چینی با نام چانگ ژیانگ 46 (Changjiang-46) را تولید کرد، بین سالهای 1957 تا 1963 در کل تعداد 1390 دستگاه از این مدل تولید شد.
• 1984: تولید اولین مدل مینی تراک با برند چانگان.
• 1993: در 8 ژوئن این سال قرارداد جوینت ونچر چانگان-سوزوکی در چونگ کین بسته شد.
• 1996: قرار گرفتن در لیست شنزن با نام تجاری صنایع اتومبیل سازی چانگان چونگ کین در 13 اکتبر.
• 1998: مینی ون چانا استار به فروش رفت.
• 2001: قرار داد چانگان- فورد در 25 آپریل و همین طور کارخانه موتورسازی در 16 ژانویه.
• 2002: تاسیس برند هبی (Hebi) در 8 جولای.
• 2003: در 28 مارس، شروع ساخت خط تولید جدید در نان جینگ.
• 2004: خط تولید جدید چانگان- فورد در ماه ژانویه.
• 2005: مدل سویفت از سوزوکی و فوکوس از فورد به بازار عرضه شد، چانگان- فورد- مزدا در ماه سپتامبر خط تولید موتور های بلوکور را افتتاح کردن، برند لندوایند با عرضه مدل فشین متولد شد.
• 2006: شروع به ساخت مزدا3 در ماه فوریه.
• 2007: شروع به تولید مزدا2 و همین طور اولین مدل هیبرید.
• 2008: تاسیس مرکز طراحی در ژاپن، عقد قرارداد با گروه خودرو سازی سایپا.
• 2009: عرضه مدل آلسوین، ادغام برندهای هافی و دونگان و چانگی به چانگان.
• 2010: نمایش مدل CX30 و عرضه مدلهای CX20 و ون تائرو استار.
• 2011: عقد قرار داد جوی نت و نچر با گروه پژو سیتروئن فرانسه.
• 2012: معرفی مدلهای ایدو در 27 مارچ و CS35 در 30 اکتبر.
• 2013: معرفی مدل CS75 در نمایشگاه فرانکفورت آلمان.

توضیحاتی  راجع به تکنولوژی بلوکور(Blue Core):

پیشینه طراحی تکنولوژی بلوکور (یا هسته آبی) به انجینهای مورد استفاده در موتورسیکلت های یاماها بر میگردد، یاماها در این انجینها با تقویت سه فاکتور اصلی باعث شده تا بازده خروجی افزایش پیداکند:

1- افزایش بازده در مرحله تراکم: که شامل استفاده از فیلترهای هوا با گنجایش هوای عبوری بیشتر و همین طور سیستم تزریق سوخت بهینه سازی شده (همانند آنچه در سیستم VVT استفاده شده) ، طراحی خاص سوپاپها و محیط داخلی سیلندر به جهت پاشش بهینه سوخت و آماده سازی جهت تراکم بهینه.

2- تقویت سیستم تهویه دما: طراحی خاص رادیاتور و محل جایگذاری فن آن، طراحی جدید ترموستات با سوپاپ لوله فرعی: ترموستات زمانی که غیر فعال است جریان آب خروجی را وارد رادیاتور نمیکند و با لوله فرعی تعبیه شده گردش جریان آب بدونه گذر از ترموستات ادامه پیدا میکند که باعث میشود زمان گرم شدن ابتدایی موتور کاهش یابد و استهلاک فن و رادیاتور پایین بیایید، استفاده از آلومینیوم در پوشش بدنه داخلی سیلندر جهت انتقال حرارت بهتر.

3- کاهش اتلاف قدرت خروجی: استفاده از بلبرینگ در محل اتصال اسبک و میل بادامک، کاهش مسیر چرخش میل لنگ به واسطه طراحی مجدد میل لنگ و افزایش افست که باعث می شود پیستون به نیروی کمتری جهت پایین رفتن نیاز داشته باشد، استفاده از دینام بهینه که قدرت موتور را کمتر کاهش میدهد و نیروی الکتریکی را نیز با بهینه گی بیشتری تولید میکند.

و اما نسخه سدان ایدو:

این خودرو همان طور که گفته شد در سال 2012 معرفی و به بازار عرضه شد و به دلیل فاکتورهای متعددی مثل مشخصات مطلوب و طراحی قوی و قدمت چانگان خوشبختانه در چین هم مورد استقبال قرار گرفته به نحوی که در ماه های آگوست، ژولای، می، آپریل، مارچ و ژانویه سال 2014 و ماه های ژوئن، می و فوریه سال 2015 به عنوان پرفروش ترین خودروی چینی بازار چین ( با گذر از امگرند EC7) شناخته شده است.

طراحی:

 در مورد طراحی ایدو باید گفت چانگان و طراح ایتالیایی آن کارمیناتی استفانو، سنگ تمام گذاشته اند گواه آن هم استفاده از المانهای زبان طراحی جدید چانگان برای اولین بار در ایدو است، در واقع ایدو برپایه مدل مفهومی C201 شکل گرفته که در نمایشگاه شانگهای سال 2010 به نمایش درآمد و سال بعد نیز با همین نام ایدو پا بر روی فرشهای نمایشگاه فرانکفورت آلمان گذاشت، از همان نسخه مفهومی نیز به وضوح بلوغ در طراحی به خصوص در خطوط کناری و خطوط قطع کننده هر قسمت و همین طور قسمتهای کروم کاری شده در جلو پنجره و کنار دربها اشاره کرد، شاید بتوان طرح کلی هدلایتها که به شکل کشیده شده طراحی شده اند را به طراحی نسلهای قبلی هیوندای تشبیه کرد اما نقاط دیگر طراحی شما را از اینکه بخواهید آن را کپی شده بخوانید باز میدارد، گرافیک گلی چراغ های عقب نیز چشم نواز است و فرم کلی طراحی در آن رعایت شده حجم دهی آن نیز با توجه به ابعاد بدنه مناسب است.

همینطور راجع به فضای داخلی که طبق معمول چینی ها استودیو ژاپن خود را مامور طراحی اتاق کرده اند و با الگو برداری از محصولاتی که چانگان از فورد در چین مونتاژ میکند (مدلهای فوکوس و فیستا و اسکورت) این اتاق جذاب را خلق کرده، این کپی برداری در فریم کنسول دور مانیتور و همین طور فرم کلی خروجی های تهویه مطبوع قابل مشاهده است، خوشبختانه در تمامی نقاط اتاق کم و بیش این فرم طراحی تکرار شده است، در مورد نمای راننده هم با توجه فرم سه پایه ای اسپرت فرمان و دکمه های موجود بر روی آن همین طور مجموعه پشت آمپر سه بخشی و دید کلی راننده میتوان گفت چیزی از رقبا کمتر ندارد و نظر مخاطب را جلب خواهد کرد.

فضای داخلی:

 با توجه به ابعادی که ایدو در مشخصات خود ثبت کرده شاید بتوان نتیجه گرفت که درمورد فضای داخلی ایدو بازی را باخته ولی اینطور نیست و فضای داخلی این خودرو با وجود ابعاد کمتر نسبت به رقبا شما را راضی خواهد کرد و شاید با توجه طراحی داخلی زیباتر اتاق به کل این مورد را فراموش کنید! و شاید بتوان گفت از لحاظ کیفیت اداوات و تجهیزات داخلی یکی از بهترین چینی های موجود داخل کشور است. اتاقی تقریبا بی صدا و ادواتی با کیفیت قابل قبول. ما در تستی که از این خودرو گرفتیم موفق نشدیم صدای اتقاق را بشونیم و این نشان از مونتاژ خوب و غیر وطنی آن میداد! یکی از نکات مثبت دیگر ایدو صندوق عقب جادار 510 لیتری آن است که دسترسی به آن از داخل اتاق نیز میسر بوده و برای یک خودروی سدان خانوادگی یک نکته بسیار مثبت محسوب می شود.

 بازخورد واکنشهای حرکتی:

 با توجه به مشخصات ای که قبلا از خودرو میدانستیم مثل نوع سیستم تعلیق و ارتفاع خودرو و سیستم فرمان و … انتظار نداشتیم که تفاوت عمده ای در قابلیتهای حرکتی این خودرو با رقبای هم وطن اش که در کشور شاهد آنها هستیم وجود داشته باشد، همین طور هم بود!

انتقال ضربات به داخل کابین، نرمی فرمان در موقعیتهای مختلف و همینطور پایداری خودرو در سرعت های مختلف در عمل تفاوت عمده ای با رقبای خود ندارد و برای پیدا کردن دلیلی برای انتخاب کردن و یا نکردن ایدو از میان رقبای اش باید به دنبال عواملی دیگر باشید!

عملکرد فنی:

شاید شما هم با توجه به مشخصات فنی و وزن 1325 کیلویی و توان 122 اسب بخاری و همینطور گیربکس چهار دنده، دید مثبتی به ایدو نداشته باشید، اما ایدو توانایی آن را دارد تا بهینه گی فناوری بلوکور را به شما نشان دهد و عملکرد گیربکس آن نیز خوشحال تان کند، البته چیز خارق العاده ای در این جا وجود ندارد، اما این خودرو با توجه به مشخصات فنی ذکر شده و مقایسه آن با رقبا، بهینه گی خود را نشان می دهد و برگ برنده خود را در این بین مصرف سوخت بسیار مناسب خود (البته باز هم با توجه به رقبای اش) میداند، نه توانایی های عملی آن در حرکت!

اما بگذارید تا نکته ای عرض کنم و آن هم وجود پیشرانه 1500 سی سی توربوشارژ و همین طور با همین فناوری بلوکور که عرض شد در نسخه هاچ بک یا Eado tx است، نمیدانم دلیل انتخاب نکردن سایپا برای ورود این نسخه چه میتواند باشد ولی قطع به یقین در صورت وجود این نسخه عنوان داغ ترین هاچ بک زیر صد میلیون تومان از نسخه هاچ بک امگرند7 یا Emgrand7 rv پس گرفته میشد و به این خودرو تعلق میگرفت!

در پایان میتوان در عمل ایدو را خودرویی خوشایند مصرف کننده دانست و درصورت اقبال عمومی دلیل آن را میتوان در خود خودرو و قرار نگرفتن در خط مونتاژهای ایران یافت نه از خدمات پس از فروش آن که در وجود و یا عدم وجود آن از طرف سایپا، جای شک تردید وجود دارد!

در نهایت برای دریافت اطلاعات کامل تر در خصوص خودروی چانگان ایدو از شما دعوت می کنیم تا کلیپ نقد و بررسی آن را که توسط تیم سبقت آزاد به صورت اختصاصی برای اولین بار در  ایران تهیه شده است، تماشا نمایید.

فیلم اختصاصی تست و بررسی چانگان ایدو سبقت آزاد

ما را در تلگرام دنبال کنید