زمانی که نسل اول خودروی «کادیلاک سویل»(Seville) در سال 1976 رونمایی شد، نام آن از نسخه سقف دار مدل Eldorado سالهای 1956 تا 1960 به عاریه گرفته شد، ولی این خودروی جدید با نسل قبلی خود نقاط مشترکی نداشت. در حقیقت خودروی «سویل» از لحاظ ظاهری، ارتباط مستقیمی با مدل ساده «شورلت» یعنی Nova داشت، یک خودروی بدون ادعا و بدون حاشیه که در ابتدا برای رقابت با خودروی «فورد فالکون» ساخته شد. «کادیلاک سویل» به عنوان خودرویی لوکس در فاصله سالهای 1976 تا 1979 توسط کمپانی «جنرال موتورز»(GM) ساخته شد که جمعاً 199,304 دستگاه از آن با قیمت پایه 12,479 دلار به فروش رسید. در این مطلب به بررسی یک دستگاه خودروی «کادیلاک سویل مدل 1976» می پردازیم.
طراحی:
تحریم اقتصادی نفت در سال 1973 باعث حوادثی گردید که تجارت خودرو را شدیداً تحت تأثیر قرار دادند. در مدت هشت هفته تحریم انحصاری نفت، مدیران ارشد «جنرال موتورز» دستور تولید اولین «کادیلاک» با سایز بین المللی را صادر کردند. علیرغم ابعاد نسبتاً کم این خودرو در آن زمان، حتی با وجود اینکه بیشتر از 60 سانتیمتر کوتاه تر و حدود نیم تن سبک تر از برادران بزرگتر خود بود، هیچگاه از «سویل» به عنوان یک خودروی جمع و جور یاد نشد. همچنین برچسب قیمت «سویل» «کادیلاک» از بقیه مدلهای این خودرو(به غیر از مدلهای لیموزین) گرانتر بود و به عنوان گرانترین «کادیلاک» در آن زمان شناخته می شد. سیاست قیمت گذاری این خودرو، ترفندی بود تا با فروش بالای «مرسدس بنز» و دیگر خودروهای لوکس وارداتی آمریکا رقابت نماید. ابعاد قطعات تریم داخلی خودرو، ظاهر نجیب، طراحی بدنه صاف و تزئینات مناسب آن، نمای موقّر و متینی به این خودرو بخشیده است. مانند خریداران امروزی خودروهای غیرهیبریدی، خریداران این خودرو نیز کسانی بودند که از پس مصرف بالای سوخت این خودرو برمی آمدند. «کادیلاک سویل» در مقایسه با مدل کشیده و بلند «الدورادو» وظیفه خطیری را در حفظ ارزشهای برند «کادیلاک» برگردن داشت و از طراحی ناب و جدیدی برخوردار بود. طراحی بدنه و سقف که با اقتباس از محصولات «رولز رویس» انجام شده بود، با خطوط صاف و مستقیم انجام گرفته و حتی چراغهای عقب و جلوی آن به شکل مستطیل طراحی شده اند. چرخها با اندازه بزرگ تعبیه شده اند و قالپاقها از نوع سیمی طراحی شده اند. تودوزی چرم و تریم داخلی همرنگ بدنه در خودروی «سویل»، شیشه های برقی، دنده اتوماتیک، سیستم صوتی رادیو و پخش با هشت آهنگ ویژه برند «کادیلاک» و برخورداری از سیستم پیشرفته کروزکنترل، این خودرو را در کلاس خودروهای لوکس آن زمان و بالاتر از مدلهای دیگر «کادیلاک» قرار می دهد. گذشته از آن، خودروی «سویل» دارای سیستمی به نام Calling Card می باشد که در صورت حرکت در سرعتهای بالا و عدم استفاده از سیستم صوتی خودرو، سیستم پخش این خودرو به صورت خودکار یکی از هشت آهنگ برند «کادیلاک» را پخش می کند تا سکوت درون کابین را بشکند، با توجه به اینکه حتی در سرعتهای بالا نیز در اتاق «سویل» بسیار آرام، بدون لرزش و بی صدا می باشد.
اولین آهنگ این مجموعه هشت تایی Cadillac Presents the Music Master و آخرین آنها Sound Salute to Cadillac می باشد. اولین سری خودروهای تولیدی سال 1976 دارای غربیلک فرمان سه پره ای، جلوپنجره شانه تخم مرغی با طرح چهارخانه و ترمزهای دیسکی/کاسه ای بودند، ولی در سالهای بعدی، این خودرو با جلوپنجره ای با خطوط عمودی، غربیلک فرمان دو پره و ترمزهای دیسکی/ دیسکی ارائه گردید. امتیازاتی مانند اندازه جمع و جور تریم داخلی، شیشه های برقی، میزان مصرف سوخت مناسب، قدرت ملایم و نرم، طراحی ظاهری زیبا و لوکس بودن تجهیزات، برگ برنده خودروی «کادیلاک سویل» می باشند. «سویل» یک لوگوی تاریخی محسوب می گردد، چرا که این مدل از «کادیلاک» با طراحی نوآورانه در آن زمان با کیفیت و شرایطی متفاوت به بازار معرفی گردید و از سال 1979 دیگر خودرویی با این نام تولید نشد. عبارت «کادیلاک کوچک» در تبلیغات آن زمان این خودرو، ترکیبی متضاد محسوب می شد که در زمان معرفی این خودرو به بازار آمریکا، امتیازا ویژه ای برای این برند به ارمغان آورد. این خودرو دقیقاً همزمان با حمله طرحهای بدنه بیضی شکل و خطوط منحنی روی بدنه مدلهای لوکس و حتی برخی خودروهای سواری اقتصادی توسط برندهای مطرح، رونمایی گردید که در زمان خود با بدنه ای صاف و خطوط مستقیم، تازگی داشت و در حقیقت، در بازار خودروی متلاطم و آشفته آن زمان یک جزیره آرام محسوب می شد.
مشخصات فنی:
خودروی «کادیلاک سویل» از سال 1976 به تولید رسید و توسط دو نوع پیشرانه بنزینی و دیزل هشت سیلندر خورجینی(V8) از نوع OHV به حجم 5.7 لیتر از شرکت Oldsmobile تقویت گردیده است که در آن زمان، عملکردی همانند یک «مرسدس بنز کلاس S» را برای «سویل» فراهم می کرد. این پیشرانه 16 سوپاپ در نوع بنزینی، قدرت 170 تا 180 اسب بخار را در دور موتور 4200 دور در دقیقه و گشتاوری معادل 366 نیوتون متر در دور موتور 2000 دور در دقیقه ایجاد می نماید و در نوع دیزل، قدرتی معادل 120 اسب بخار را در دور موتور 3600 دور در دقیقه و گشتاوری معادل 298 نیوتون متر را در دور موتور 1600 دور در دقیقه تولید می کند. البته خریداری نوع گازوئیلی این خودرو توصیه نمی شود. قدرت موتور توسط یک گیربکس سه سرعته اتوماتیک هیدرولیک (Hydramatic) به محور عقب خودرو منتقل می گردد. میزان مصرف بنزین در این خودرو، در سیکل شهری 14.5 لیتر و در سیکل جاده ای 12.5 لیتر در هر صد کیلومتر می باشد که با احتساب وزن 1920 کیلوگرمی آن و نسبت به خودروهای V8 چهل سال قبل، نسبتاً پایین است. از آنجا که شاسی خودروی «کادیلاک سویل» از شاسی X شکل «شورلت نوا» اقتباس شده است، مهندسان «جنرال موتورز» برای تبدیل پلتفرم خودروی ساده و بی آلایش «شورلت نوا» به خودروی ارزشمند «کادیلاک سویل»، کار پرمخاطره و ریسک بزرگی را انجام دادند. فنرهای عقب توسط آسترهایی از جنس تفلون پوشانده شده، کلیه مهره ها و واشرها توسط اپوکسی ایمن گردیده و خارهای اضافی برای ارائه یک سواری بدون ارتعاش و تکان تعبیه شده بودند. این خودروی دیفرانسیل عقب به دلیل برخورداری از فرمان هیدرولیک و سیستم تعلیق نرم، در جاده های صاف، هموار و بدون دست انداز، حس سواری یک خودروی بزرگتر را القاء می کند. سیستم تعلیق جلوی خودرو از نوع فنر لول و در عقب از نوع فنر تخت نیمه بیضی تعبیه شده اند. سیستم ترمز این خودرو در مدلهای تولیدی سال اول، در جلو از نوع دیسکی و در عقب از نوع کاسه ای بود که در تولیدات بعدی، سیستم ترمز در جلو و عقب، هر دو به صورت دیسکی تبدیل شدند. فروش سال اول این خودرو حتی همزمان با رکود اقتصادی کشور آمریکا به 45000 دستگاه رسید که تا سال 1979 مجموعاً حدود 200 هزار دستگاه از آن تولید گردید.
تست رانندگی:
خودرویی که در این تست رانندگی مورد بررسی قرار خواهد گرفت، یک «کادیلاک سویل» مدل 1976 از نوع بنزینی متعلق به آقای «اسکات کینگ» می باشد که تا هم اکنون با وسواس و دقت خاصی نگهداری شده است و کارکرد آن تنها 67000 کیلومتر است که در نوع خود واقعاً کم نظیر به نظر می رسد. این خودرو، اواخر سال 1975 توسط شخصی به نام «لی والتون» از Lynch Motor نمایندگی «جنرال موتورز» در شهر La Grand در ایالت «اورگان» آمریکا خریداری شده است. خریداری یک دستگاه خودروی «کادیلاک» جدید، عادت هرساله «والتون» بود. پس از خریداری این خودرو، یک دلال خودرو با او تماس گرفته بود و برای دیدن «کادیلاک سویل» آمده بود که به محض دیدن رنگ آبی متالیک خودرو، خواهان آن شده بود و آن را به عنوان هدیه کریسمس برای همسرش Dale خریداری نمود و از همان زمان، این خودرو به این نام شناخته شده است. همسر آقای «والتون» تنها در ماههای گرم از این خودرو استفاده می کرد و در زمستان آن را در زیر دو پوشش محافظ نگهداری می نمود. این روند به مدت 32 سال ادامه یافت تا زمانی که «اسکات کینگ» به همراه «ادل استاین» آن را خریداری کرد. آقای «ادل استاین» در خصوص این خودرو می گوید: «کادیلاک در آن زمان قصد داشت تا با خودروسازان اروپایی رقابت کند که واقعاً به خوبی از عهده این کار برآمده است». اتفاقاً نظر او در یک بورشور تبلیغاتی با عنوان «پاسخ آمریکایی»(American Answer) درج گردید که «کادیلاک سویل» را با خودروسازانی مانند «مرسدس بنز»، «بی.ام.و»، جاگوار و حتی «رولز رویس» درگیر یک رقابت سرسختانه نمود. اگر چه خودروی «سویل» به عنوان یک «کادیلاک»، خودرویی گران قیمت محسوب می شد، ولی در مقایسه با «مرسدس بنز» قیمت خوبی داشت. بدنه «کادیلاک سویل» مانند خودروی «رولز رویس Silver Shadow» با همان خطوط صاف و مستقیم طراحی شده بود و قیمت آن بسیار کمتر از «رولز رویس» بود. برای مثال قیمت «سویل» در آن زمان 13,847 دلار بود که شامل صندلیهای چرم 275 دلاری، سیستم صوتی AM/FM استریوی 93 دلاری، قالپاق های سیمی چرخ 167 دلاری و سیستم کروزکنترل 104 دلاری می گردید. قیمت مدل مورد تست، درحال حاضر بسته به میزان کارکرد آن، بین 8000 تا 15000 دلار است. به لطف برخورداری این خودرو از یک موتور قدرتمند 8 سیلندر، گیربکس Hydramatic و فرمان هیدرولیک، رانندگی با این خودرو بسیار نرم و لذت بخش می باشد و حس شناور بودن آن بر روی جاده، تنها کمی از حس اصطکاک چرخها با آسفالت را به دورن کابین خودرو انتقال می دهد. خودروی «سویل» همانند برادران بزرگتر و طویل تر خود، دارای تکانهای شدید و حرکت به سمت راست و چپ قسمت عقب بدنه نمی باشد و در سرپیچها تعادل بهتری دارد. در سرعتهای بالا درون کابین خودرو تا حد زیادی آرام و ساکت است و سیستم پخش صوت این خودرو دارای سیستمی به نام Calling Card می باشد که هشت آهنگ منسوب به برند «کادیلاک» را به صورت خودکار برای شکستن سکوت داخل کابین پخش می کند. خودروی «کادیلاک سویل» برای چهل سال قبل که قیمت هر لیتر بنزین 16 سنت بوده، به عنوان خودرویی برای رانندگی روزانه، مناسب و آرامش بخش بوده است، ولی با احتساب قیمت امروزی 50 سنتی بنزین به ازای هر لیتر، این خودرو با میزان مصرف 12 تا 14 لیتر در هر صد کیلومتر(حدود دو برابر مصرف سوخت خودروهای بزرگ امروزی) اصلاً خودرویی مقرون به صرفه نیست، چرا که وقتی صحبت از مصرف سوخت می شود، مطمئناً نباید این خودرو را با «شورلت ولت» مقایسه نمود. با توجه به میزان تولید بالای این خودرو در مدت چهار سال تولیدآن و همچنین با عنایت به اینکه تعداد زیادی از این خودرو توسط علاقه مندان خریداری شد، هنوز می توانید یکی از آنها را در شرایط خوب و با قیمتی مناسب پیدا کنید. هر چند که آقای «کینگ» مالک فعلی این خودرو در این خصوص می گوید: «یافتن یک خودروی سویل در شرایط Dale بسیار سخت می باشد. این خودرو به اندازه کافی مدرن بوده و نسبت به خودروهای امروزی تنها جالیوانی و بلوتوث ندارد!!!»
ایوالله
واقعا که حیف از تف لعنت بر پدر برخی از مسوولین ما که بویی از شرف نبرده اند عمر مار را بر باد دادند و فقط باید دنبال مرغ و یه کیسه برنج هندی بدویم با بی غیرتی و بی تفاوتی مردم نمیدونم تا کی بابد اینقدر بدبخت باشیم
چنتا مورد داشت که کسی توجه نکرد فقط قبلش میخوام از ته دل بگم توف به شرف تمام مسئولین ما خدا لعنتشون بکنه که آرزوهای ماهارو با خاک یکی کردن خدا لعنت بکنه اون تفکری که مانع ورود خودرو میشه و مانع زندگی همرا ارامش مردم میشه بخاطر ارامش داشتن خودشون… قیمت خودرو گفتید سیزده هزار دلار در چهلو پنج سال قبل .همین امروز هم جنرال موتور ماشینی داره با این قیمت بهتون بده و اگر ماشینی با مشخصات کادیلاک بزنه میشه با سه برابر قیمت اون روز خرید.از اون جالبتر خودتون گفتید قیمت بنزین پانزده سنت بوده یعنی بعد از پنحاه سال سه برابر شده بعد برید سرچ کنید حقوق کارگرانشون از چهل سال پیش تا الان با این تورم چقدر زیاد شده
از لحاظ امنیت و در دسترس بودن قطعات چطوره؟
از لحاظ امنیت و در دسترس بودن قطعات چطوره؟
فقط میتونم بگم کادیلاک بهترین ماشین است چون پدر بنده دارد