از نظر چشم‌انداز دنیای خودرو، آوازه و شهرت برند قدرتمند تویوتا معمولا برای معرفی مدلهای جدید کافی است. مهم نیست مدل جدید کمری خوب باشد یا بد، چرا که همیشه افرادی هستند که تنها به خاطر نام این برند، آن را خریداری خواهند کرد. ولی باید دید زمانی که حرف از رقابت به میان بیاید و کمری مجبور به شرکت در یک چالش شود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ برتری نام تویوتا در بازار، مطمئنا آن را مورد قبول مشتریان قرار می‌دهد و این امر باعث یکنواختی و بی تنوع بودن کمری می‌شود.
سایر خودروسازان آگاه شده اند و رقابت کمری با رقبایش بیشتر شده است. به همین دلیل، تویوتا نمی تواند تنها با تکیه بر شهرت نام و برند خود، به رقابت بپردازد و مجبور شده است مدل جسورانه و زیبای کمری XSE مدل 2018 را به بازار عرضه نماید. واضح است که یک خودروساز نسل جدید خودروهای خود را توسعه می‌دهد ولی کمری XSE چیزی فراتر از یک رشد پله‌ای را داشته است. من مدت یک هفته را با تویوتا کمری XSE اسپرت‌ترین و گرانترین مدل غیرهیبریدی کمری سپری کردم. قیمت خودروی XSE در تریم پایه از 29000 دلار شروع می شود که توسط یک موتور چهار سیلندر 2.5 لیتری قدرتی معادل 203 اسب بخار و حداکثر گشتاوری برابر با 250 نیوتن متر تولید می نماید. مدل مورد آزمایش من، یک نسخه سفارشی 3.5 لیتری V6 بود که نسبت به تریم معمولی آن 6000 دلار گرانتر است و مدل مورد تست من به دلیل برخورداری از آپشنهای بیشتر 39253 دلار بود. این طور به نظر می رسد که 6000 دلار هزینه زیادی برای بهبود و اصلاح یک موتور باشد، ولی باید بدانید که پیشرانه V6 این خودرو قدرت خارق العاده 301 اسب بخار و حداکثر گشتاور 374 نیوتن متر ایجاد می کند. بیایید تنها یک مقایسه کوچک انجام دهیم که یک کمری قدرتی بیشتر از موستانگ GT ده سال پیش داشته باشد. در حالی که سایر خودروسازان به سمت پیشرانه های چهار سیلندر توربوشارژر رفته‌اند، تویوتا یک موتور V6 قدیمی با تکنولوژی نسبتاً پایین را انتخاب کرده است که قدرتی بیشتر از 300 اسب بخار دارد. قدرت زیاد موتور و گیربکس جدید هشت سرعته اتوماتیک با توانایی تعویض نرم و دقیق دنده‌ها، شتاب صفر تا صد 5.8 ثانیه را برای کمری XSE فراهم می نماید. عملکرد خودرو شگفت انگیز است و کمری هنوز نسبت به رقبایی مثل فورد فیوژن اسپرت، شورلت مالیبو و هوندا آکورد 2.0 لیتری با گیربکس 10 سرعته بهتر عمل می کند. اگر این خودرو را با پیشرانه کم مصرف تر چهار سیلندر سفارش دهید، شتاب صفر تا صد 7.6 ثانیه را برای شما تأمین می کند و لذت رانندگی اسپرت را نخواهید داشت. نسخه شش سیلندر XSE در سیکل شهری 10.7 لیتر، در سیکل جاده ای 7.4 لیتر و در سیکل ترکیبی 9.1 لیتر در هر صد کیلومتر، سوخت مصرف می نماید که در مدت یک هفته تست رانندگی من، این اعداد صحیح بودند.
نسخه‌های V6 خودروی کمری XSE با اپشنهای مناسبی ارائه می شوند و مدل مورد تست من، دارای آپشنهای بیشتری بود. آپشنهایی مانند دوربین 360 درجه دید پرنده با قیمت 1050 دلار، سیستم مجهز صوتی JBL با سیستم ناوبری با قیمت 940 دلار و سقف مشکی دو رنگ با قیمت 500 دلار. عملکرد سیستم دوربین دید 360 درجه برای من لذتبخش بود، ولی آرزو می کنم که کاش کمپانی تویوتا به جای اینکه مشتریان را مجبور به خرید سیستم ناوبری 1000 دلاری نماید، سیستم Apple CarPlay و Android Auto را روی خودرو به صورت رایگان ارائه می کرد. طراحی دو رنگ آب و مشکی نمای خودروی مورد تست، نگاههای زیادی را به خود جلب کرد، ولی من شک دارم که رنگ آبی متالیک خودرو به تنهایی می توانست توجه افراد زیادی را به خود جلب نماید. تویوتا نسخه نرم تری از کمری با عنوان XLE را نیز ارائه نموده است که ویژگیهای اسپرت کمتری را در رانندگی فراهم می کند و بیشتر روی لوکس بودن خودرو تمرکز نموده است. مشتریانی که سن بیشتری دارند، با مبلغ مشابه می توانند نسخه XLE را تهیه کنند، هر چند که توجه من بیشتر به نسخه XSE با رینگهای آلومینیومی اسپرت 19 اینچی، جلوپنجره مشکی براق، چهار لوله اگزوز کرومی، صندلیهای چرم با قابلیت تنظیم هشت جهته و تعلیق اسپرت آن جلب شده بود. البته کمری XSE به چابکی و فرزی مزدا 6 نیست، ولی این خودرو اسپرت‌ترین مدل کمری بود که من تا به حال دیده بودم. برخلاف مدلهای قبلی کمری احساس فرمان در دست راننده و همچنین فرمان پذیری این خودرو عالی است، ولی در سرپیچها فرمان کمی گنگ می شود. با این حال یک دنیا با نسلهای قبلی کمری تفاوت دارد که بازخورد فرمان آنها هیچ احساس مثبتی در هنگام رانندگی ایجاد نمی کرد.
سیستم تعلیق اسپرت XSE کمی سفت است، ولی آزار دهنده نیست. کمک فنرها با کاستن تکانهای خودرو در مسیرهای ناهموار، باعث سواری نرم و راحت خودرو می شوند، هر چند که گاهی جهش ها و بالا و پایین پریدن‌های مختصری را در کابین خودرو تجربه خواهید کرد. در مجموع، تعلیق این خودرو مناسب پدربزرگها نیست که در کمری قدیمی خود رانندگی ایده آلی را تجربه نمایند، ولی برای مالک یک تویوتا کرولا که به دنبال خودروی اسپرت‌تری می گردد، بسیار مناسب است. با وجود تعلیق اسپرت و سواری سفت این خودرو، به لطف تریم لوکس و راحت آن، راننده حتی در رانندگیهای طولانی نیز، احساس کسالت و خستگی نخواهد کرد. کیفیت مواد و قطعات تریم و کنسول مناسب است، ولی طراحی ساده و یکنواخت داشبورد، کمی ملال آور است. کنسول وسط کابین به خوبی به کف خودرو محکم نشده و دائماً این حس را دارید که کنسول لق می باشد. با این حال، حتی در مسیرهای خشن و ناهموار، من صداهای آزاردهنده و لرزش از داخل کابین احساس نکردم و به همین جهت است که تویوتا در تولید خوش ساخت‌ترین خودروها در جهان شهرت دارد. لرزش داخل اتاق تنها در ناهموارترین جاده‌های بیابانی مسئله ساز بود، ولی در رانندگی عادی، سواری خودرو بسیار لذتبخش و راحت بود. مدل تستی من دارای تودوزی مشکی بود، ولی نسخه دیگری با تریم قرمز نیز قابل سفارش خواهد بود. در وسط داشبورد یک صفحه لمسی 8 اینچی با سیستم Entune 3.0 تویوتا قرار دارد که همان طراحی نسل قبل را دارد، ولی پاسخ صفحه به لمس انگشت سریعتر شده است. این مدل فاقد CarPlay و Android Auto بود، ولی نسخه های آینده تویوتا به سیستم Apple CarPlay مجهز خواهند شد. سیستم فرمان صوتی در این خودرو عملکرد سریع و دقیقی داشت، ولی باز هم فقدان سیستم جستجوی هوشمند Apple و Google به چشم می آمد. سیستم بولوتوث Entune نامناسب به نظر می آمد و برای افرادی که با آنها از طریق بلوتوث صحبت می کردم، صدای من در آن طرف خط، اکو و پژواک داشت.
فضای کابین کمری XSE جادار است و صندلیهای چرمی آن راحت هستند و در قسمت پشتی و نشیمن، حمایت خوبی از بدن سرنشین دارند. فضای صندلیهای ردیف عقب نیز مناسب است، ولی به دلیل وجود تونل در قسمت وسط کف خودرو، برای نشستن سه فرد بزرگسال کافی نیست. داشبورد با تمرکز بر آینده طراحی شده است و دکمههای کنترلی در دسترس راننده قرار گرفتهاند. مکان شارژر بی سیم Qi برای شارژ گوشی تلفن همراه در جلوی اهرم تعویض دنده مناسب بود. فضای پای عقب در کمری 96.5 سانتیمتر است و حتی افراد قد بلند نیز به راحتی می توانند در ردیف عقب بنشینند، ولی فضای پای آن به فضای پای عقب هوندا آکورد نمیرسد که 101.6 سانتیمتر فضا دارد. فضای 427 لیتری صندوق عقب کمری نیز از صندوق عقب 473 لیتری آکورد کمتر است. صندلیهای عقب کمری به نسبت 60/40 تا می شوند. در کل، کمری برای یک خانواده کوچک، یک خودروی ایده آل محسوب می شود و جایگزین مناسبی برای خودروهای کراس اوور می باشد.
مدل XSE برای کمری یک نوآوری محسوب نمی‌شود، ولی این نسخه، کمری را به یک خودروی سدان متوسط مناسب و نیمه لوکس با قابلیت رقابت با حریفان کمری معرفی کرده است. چند سال قبل من به خوانندگان توصیه کرده بودم که از خریدن کمری خسته کننده و ملال آور خودداری نمایند، هر چند که همان زمان هم مورد اعتمادترین سدان متوسط در کلاس خود محسوب می‌شد. در بین رقیبان کمری XSE، هنوز مزدا 6 به عنوان بهترین انتخاب محسوب می‌شود و فورد Fusion به عنوان قدرتمندترین آنها. هوندا آکورد به عنوان خودرویی مورد اطمینان با بازار مناسب برای فروش دست دوم معرفی می شود. خریدن یا نخریدن کمری تنها به سلیقه مشتری بستگی دارد، مخصوصاً نسخه V6 آن، چرا که سایر خودروسازان در حال حاضر موتورهای V6 را کنار گذاشته‌اند و به سراغ پیشرانه‌های چهار سیلندر توربو با مصرف اقتصادی رفته‌اند. این در حالی است که تویوتا با موتور V6 به مصرف سوخت اقتصادی دست یافته است و قدرت بالای 300 اسب بخاری این پیشرانه، مطمئناً مزایای موتورهای چهار سیلندر را کنار خواهد زد. در هر صورت، درست است که این خودرو به مزدا 6 و هوندا آکورد نمیرسد، ولی به عنوان یک خودروی سدان خانوادگی پیشرفته، انتخاب مناسبی محسوب می گردد.
