تا حالا شده پدر و مادرتان، خواهر یا برادرتان، فامیل، دوست و آشنا و یا غریبه‌‌ای سوار خودرویی بشوند که راننده‌اش شما هستید و مدام در گوش شما غرغرکنان به رانندگیتان واکنش نشان داده و آن را چنان زیر سوال ببرند که گویی خودشان بهترین راننده دنیا هستند و شما و دیگران بدترین!؟
تا حالا شده سرنشینان خودروی شما در خواست کند که آرامتر بروید؟ و زمانیکه شما به عقربه سرعت سنج پشت آمپر نگاه می کنید در کمال تعجب بگویید: "آخه واقعا من سرعتی نمی‌روم نگران نباش!"
تا حالا شده سرنشینان خودرو از شما بخواهند کمی در دست انداز‌ها آرامتر برانید و شما نیز بهت زده از چنین درخواستی شوید؟ چرا که آنها از کره مریخ نیامده‌اند و قاعدتا می‌دانند اکثر جاده‌های نابسمان ایران پر از دست انداز و سرعت گیر است! و متحیر از خواسته غیر منطقی ایشان به سختی و با اعصابی ناراحت به مسیر ادامه می دهید و یا مجبور می شوید که مدام برای این سرنشینان پرتوقع توضیح دهید که عزیز دل، واقعا کاری از دست من بر نمی آید، جاده و شرایط همینه که هست!
تا حالا شده در جاده‌های پر پیچ و خم سرنشین خودرو از شما بخواهد کمی مراعات دل و روده‌اش را کنید و با سرعت کمتری وارد پیچ ها شوید؟ درصورتیکه این سرنشین خود خواه این درک را ندارد که همین وضعیت را شمای راننده نیز دارید و شرایط برای همه با این خودرو و این جاده یکسان است!؟ و باز هم مجبور شوید برای تک تک این غرولند‌های بیخودی یک سرنشین خودخواه مدام با او بحث و جدل کنید و در طی مسیر به جای آنکه از رانندگی لذت ببرید، جز خستگی چیزی عایدتان نشود!
تا حالا شده در جاده‌ای که مثل کف دستتان به آن تسلط دارید، تمام زیر و بم آن را به خوبی می‌شناسید و حتی جای تک تک دوربین های کنترل سرعت و مکان هایی که پلیس‌های بچه زرنگ در آن جایگیری می کنند را حفظ هستید، سرنشین غرغرو و مغرور خودرو مرتبا بگوید آرامتر برو جریمه ات می کنند؟
تا حالا شده در ترافیک‌های درون شهری درست زمانیکه سپر به سپر خودروی جلویی و یا آینه به آینه خودروهای کناری با مهارت هرچه تمامتر لایی می کشید و این کارها چنان برایتان عادی شده است که نه تنها دیگر برایتان افتخاری ندارد بلکه در حد خاطره هست، دوباره سرنشین گله مند، از خودراضی و ترسو داستان که هنوز نتوانسته قبول کند که اگر شما بهتر از وی نیستید کمتر از آن هم نیستید! مجددا شروع به نصیحتهایی می کند که به درد تازه راننده ها و نو گواهینامه ها می خورد، نه شمایی که چندین و چند سال و کیلومترها تجربه رانندگی دارید و کاملا بر اوضاع مسلط هستید!
تا حالا شده هنگام رانندگی مدام با ضبط صوت، اداوات داخلی خودرو، موبایل و… سرگرم باشید و یا به جای اینکه در مسیر سفرتان به ازای هر دو ساعت رانندگی، ۱۵ دقیقه ای را استراحت کنید، صندلی و فرمان خود را در همان سرعت بالا و با مهارت مثال زدنی خودتان، مجددا تنظیم کنید و به مسیر ادامه دهید و برایتان تعجب آور باشد که چطور بعضی ها با اینهمه ادعا در رانندگی مثلا نمی‌توانند یک مسیر تهران-اصفهان یا تهران-رشت را یک کله رانندگی کنند تا زودتر خود را به مقصد برسانند!
اگر سرنشینان خودروی شما حتی به یکی از موارد ذکر شده و یا مشابه آن همیشه گله‌مند هستند و بارها به شما تذکر داده‌اند و گوش شما شنوا نبوده است، شک نکنید آن ها انسان های ساده دلی هست که متوجه این موضوع نشده‌اند که شما انسان بیشعوری هستید. شاید در بهترین حالت و کمی ارفاق بتوان شما را از بیشعور به آدمی کم تجربه ارتقا داد. یعنی کسیکه توانایی درک خطر را ندارد یا خطرات پیشرو در هنگام رانندگی برایش ملموس نیست و به این قبیل موارد جهل دارد. ولی اگر فکر می کنید کم تجربه نیستید و با آگاهی این کار را می‌کنید و از استرس و پریشانی سرنشین خودروی خود برای شوخی و خنده لذت می‌برید علاوه بر بیشعوری، سادیسم و دیگر آزاری را نیز اضافه کنید.
باور کنید تصادف و حادثه معنای دردناکش را به خوبی با خود یدک می کشد و چه بسا یکبار برای همیشه رقم بخورد. زندگی سریال‌های آب دوغ خیاری ترکیه‌ای نیست که دهها اتفاق ناگوار و تصادف مرگبار، در مدتی کوتاه و پشت سرهم برای شما رقم بخورد و شما نیز هرکدام از آنها را بتوانید مثل ابر قهرمان‌های داستانی به خوبی و خوشی پشت سر بگذارید و بعدها دیگران داستان شما را ببیند و عبرت بگیرند! شاید باور نداشته باشید! ولی تا به حال کسی از آن دنیا برنگشته است تا برای شما داستان سانحه رانندگیش و مرگ خیش را تعریف نماید. ماشین‌ها نیز همانند هواپیماها جعبه سیاه ندارند تا پس از سانحه و خدایی نکرده مرگ راننده و سرنشینان دقیقا از سهل انگاری راننده برایتان سخن بگوید.
وارد کردن استرس به همراهان نه تنها لذت بخش نیست بلکه حاکی از عدم درک و شعور کافی در شما است. فراموش نکنید زمانیکه شما علاوه بر خودتان سرنشین دیگری نیز در خودرو به همراه دارید، مسئولیت جان و مال او نیز با شماست. قطعا سرنوشت، ادامه حیات و سلامت وی بعد از خداوند متعال در دستان شما قرار دارد. پس کاری نکنید که موجب تشویش و پریشانی وی شود و یا زمانیکه عزرائیل به مرخصی رفته است شما جانشین وی باشید!
تا آنجاییکه برایتان مقدور است در هنگام رانندگی با گذشت از خواسته هایتان و کمی صبوری، آسایش خاطر سرنشین را مهیا کنید. مخصوصا سرنشینی که خود تجربه رانندگی دارد، نگرانیهایش معمولا بیشتر از کسی هست که تجربه رانندگی ندارد. واقعا چیزی از ارزش های شما کم نخواهد شد و هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد، اگر آن لحظه کمی مراعات کنید. البته این نوید را به شما می دهم که احتمال اینکه بالاخره زمانی فرا برسد تا شما دوباره تنها شوید و تک سرنشین برانید بسیار زیاد است. پس تا آن موقع و رانندگی به سبک دلخواه خودتان، کمی مراعات کنید.
مخلص کلام:
سرنشین مداری کنید.
غرولند این مسافر
غرولند آن مسافر
قر و اطوار عروسکان عابر
غم نان، غم گرانی
غم آلودگی هوا و حال و روز کشور
همه را
– به جز غم تو-
همه را جواب کردم…
تو نبودی و مسافر کش پیر، باز خندید
که کرایه را دوباره
دو نفر حساب کردم
شاعر: محمدمهدی سیار
واقعا حرف دل من هم بود. بسیار شیوا و زیبا گفتید.
فقط اونجاش که میگه شما ادم بیشعوری هستید ???
یکی از معضلات اینه که این آدمها فکر میکنند خیلی حالیشونه و حواسشون به همه جا هست و احمقانه انتظار دارن کنار دستیشون راحت بشینه و چیزی نگه. من سه ماه تمام پام تو گچ بود به خاطر تصادفی که یه همچین راننده ای باعثش بود.
بسیار عالی بود
سلام
با تشکر از این همه مطالب خوبتان خیلی آموزنده بود
متن بسیار پخته و عالی بود. متاسفانه به خاطر شغلم مجبورم از سواری های بین راهی استفاده کنم و معمولا اتفاق می افته که گیر همچین راننده هایی بیافتم. از این انسان هایی که واقعا درکی از پیرامون خود ندارند این دوره زمونه کم نداریم. خدا حفظ کنه نویسنده متن رو. قلمت رو خیلی دوست دارم جوان، بیشتر بنویس لطفا.