به گزارش پایگاه خبری سبقت آزاد به نقل از کارمگزین انگلستان، سمند به عنوان خودروی ملی ایران شناخته می‌شود اما همواره در چندین کشور ساخته شده و در بسیاری از کشورهای در حال توسعه به فروش می‌رسد. سمند بر روی پلتفرم پژو 405 قدیمی ساخته شده که جزو خودروهای قدیمی دهه 90 و دهه 80 میلادی پژو است. خودروهای ایران در غرب اروپا به فروش نمی‌رسند اما در عین حال از ایران در کنار ترکیه به عنوان بزرگترین صادر کننده خودرو در خاورمیانه یاد می‌شود. البته این نکته را هم نباید از یاد برد که انقلاب ایران و تحریم‌های فراوان تجاری و بین‌المللی روی صنعت خودروی این کشور تاثیرگذار بود. تاریخ صنعت خودروسازی ایران به دهه‌ها قبل بازمی‌گردد و با وقوع انقلاب این صنعت بشدت پسرفت کرد. طی سال‌های اخیر صنعت خودروسازی ایران به واسطه دو شرکت خودروسازی یعنی سایپا و ایران خودرو سرپا باقی مانده و ایران موفق به تولید یک میلیون خودروی سواری و تجاری در سال شد. ایران خودرو ابتدا با تولید پیکان که بر روی پلتفرم هیلمن هانتر ساخته شد شروع به کار نمود و از سال 2005 سمند را جانشین پیکان کرد.
#مطلب مرتبط:
پنین‌فارینا طراح خودروهای ایرانی قرن 21
سمند یک خودروی ابتدایی، کند و ساده است. برای مثال بهتر است آن را با فولکس واگن گلف 2017 مقایسه کنیم و اینطور به نظر می‌آید که آنها از دو سیاره متفاوت هستند. تفاوت بین آنها بسیار زیاد و چشمگیر است. شتابگیری سمند ضعیف و مبتدیانه است، سر پیچ‌ها عملکرد و هندلیگ خوبی از خود نشان نمی‌دهد و تعویض کردن دنده در آن بسیار زجرآور و سخت است. البته این نکته را نیز باید در نظر داشت که سمند برای جاده‌های وحشتناک و افتضاح ایران ساخته شده و کمک فنرهای نرم و ارتفاع زیاد از زمین بیشتر از آنکه عیب و نقص باشد به عنوان یک حسن و مزیت برای سمند عمل می‌کند. درون کابین سمند خبری از سیستم‌های کمک راننده پیشرفته و مدرن و یک کابین جدید و به روز نیست و همه چیز کاملا ساده و معمولی است. اما کابین سمند کابین جادار بوده و مواد اولیه خوبی در آن به کار رفته است که رضایت نسبی را به ارمغان می‌آورد.
تنها چیزهایی که شما باید در کابین سمند به آن توجه کنید فرمان، ترمز، کلاچ و دنده است که جالب است هیچکدام از موارد ذکر شده مرغوب و نرم نیستند و این موارد هیچکدام نمی‌تواند مایه مباهات برای کارخانه خودروسازی ایران خودرو باشند. در طراحی کابین سمند، ایران خودرو از نوعی پلاستیک شکننده و بی‌دوام، تودوزی نرم پارچه‌ای و چوبکاری‌های براق استفاده کرده است. چیزی که رضایت بخش و عالی نیست اما کابین طوری ساخته و مونتاژ شده تا از ورود سر و صداهای عجیب و غریب موتور و صداهای خارج از خودرو به درون کابین جلوگیری شود. به جای دکمه استارت و کیلس شما باید با سوییچ، خودرو را روشن کنید. دکمه پارک برقی نیز با ترمز دستی جایگزین شده و یک سیستم رادیویی ساده و معمولی که سی دی و رادیو و MP3 را پخش می‌کند برای سرنشینان در نظر گرفته شده است.
سمند مشکلات و ایرادات متعددی را در خود می‌بیند که به راحتی قابل حل شدن هستند اما دلیل وجود بسیاری از این عیب‌ها، طراحی قدیمی و پلتفرم فرسوده‌ای است که این خودرو روی آن سوار شده و به نظر می‌رسد ایران خودرو همه این کارها را برای پایین نگه داشتن قیمت خودرو انجام داده است. در تست ایمنی این اتومبیل عملکرد مثبتی را نخواهد داشت و از نظر استانداردهای آلایندگی بیشتر شبیه یک جوک است تا یک خودرو! در سال‌های اخیر خودروسازان ایرانی توانسته‌اند با سرمایه گذاری روی تحقیق و توسعه و به لطف کمک شرکت‌هایی نظیر پنین فارینا محصولات بهتر و قابل قبول‌تری را تولید کنند و در زمینه ایمنی و میزان آلایندگی‌ها بهبود پیدا کنند اما واضح است فاصله‌ای چند ده ساله میان صنعت خودروسازی ایران با آنچه که اکنون در دنیا شاهد آن هستیم وجود دارد.
در یک کلام؛ دیگه ارزش خرید نداره. همون ۱۳ میلیون تومن هم زیادیش بود آقای نویسنده.
– مطلب خوبی بود تشکر – این شرکت انگلیسی هم که ماشین رو برای «شبیه سازی تصادف» برده، ظاهراً فقط زحمت کشیده و کوباندتش به مانع. خواستم از آقای مهندس معصومی سوال کنید در این خصوص که چرا هیچ علامت مرکز ثقل و هیچ حسگری روی سقف و کاپوت ماشین موقع تست نصب نشده بود؟
متشکر.