تست رانندگی میتسوبیشی گالانت GTi مدل 1992
میتسوبیشی گالانت، به‌عنوان یک سدان سایز متوسط و نسبتا لوکس، نخستین‌بار در سال ۱۹۶۹ معرفی شد و پس از عرضه ۹ نسل، تولید آن در سال ۲۰۱۲ پایان یافت. پس از آن، مدل جدیدی از آن به بازار معرفی نشده است. نسل ششم گالانت در ایران با لقب «گالانت سوسماری» شناخته می‌شود؛ خودرویی که در سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۳ توسط شرکت میتسوبیشی ژاپن تولید می‌گردید.
در آن زمان، کمپانی میتسوبیشی با شرکت کرایسلر تحت عنوان Diamond Star همکاری داشت و نتیجه‌ی این همکاری، تولید بدنه گالانت با نام‌های Dodge 2000 GTX، Plymouth Laser، Eagle 2000 GTX و Eagle Talon بود که در بازار کانادا و آمریکای جنوبی عرضه شد. تولید آن تا سال 1992 ادامه یافت. گالانت در ایران در پنج تیپ GLX, GLS, Super Saloon, GTi و تعداد محدودی (۱۴ دستگاه) از نسخه VR4 وارد شد. فراوان‌ترین گالانت در ایران، مدل GTi است. در این مطلب به بررسی و تست رانندگی گالانت GTi مدل 1992 می‌پردازیم.
میتسوبیشی گالانت GTi مدل 1992:
میتسوبیشی گالانت GTi یا همان گالانت سوسماری، در زمان خود دارای طراحی خشن و تند و تیز بود که مشخصه خودروهای ژاپنی دهه ۹۰ میلادی است. چراغ‌های باریک، کشیده و اخمو در جلو، به خودرو ظاهری اسپرت و جذاب بخشیده‌اند و در طرفین جلوپنجره‌ی باریک و دوتکه قرار گرفته‌اند. چراغ‌های بزرگ و کشیده عقب، ماهیت لوکس خودرو را نمایان می‌کنند؛ به‌ویژه زمانی که آن را در کنار سدان کوچک‌تری مانند میتسوبیشی لنسر قرار دهیم. طراحی بخش عقب با چراغ‌های بزرگ و اسپویلر لبه صندوق، جلوه‌ای نسبتا مجلل دارد.
ابعاد بدنه 4620x1620x1435 میلی‌متر و فاصله محوری 2635 میلی‌متر است که فضای مناسبی را در کابین فراهم می‌کند. وزن خودرو برابر با 1216 کیلوگرم است. میتسوبیشی گالانت در ۵ تیپ وارد کشور شد: GLS, GLX, Super Saloon, GTi و VR4. نسخه پایه GLX بسیار ساده و کمیاب است. مدل GLS تفاوت طراحی محدودی با GLX دارد. نسخه Super Saloon یکی از پرطرفدارترین‌ها بود که از فلاپ‌های جانبی، بالچه عقب، رینگ‌های اسپرت ۱۴ اینچی و زه کرومی پنجره‌ها بهره می‌برد.
داشبورد خودرو حتی در همان ۲۰ سال پیش، طراحی جذابی داشته است. طراحی کنسول میانی کمی شلوغ است اما کیفیت متریال داشبورد در کلاس خودش مناسب ارزیابی می‌شود. فضای کابین برای ۴ تا ۵ سرنشین کافی است. صندلی‌ها حمایت خوبی از بدن دارند و فضای پا برای سرنشینان عقب مطلوب است. صندوق عقب نیز جادار است و برای خانواده‌های چهار یا پنج نفره مناسب خواهد بود. در انتهای سقف، فرورفتگی کوچکی وجود دارد تا فضای سر برای سرنشینان عقب محدود نشود.
امکانات میتسوبیشی گالانت GTi شامل سانروف برقی، آنتن برقی، آینه‌های جانبی برقی، شیشه‌بالابر برقی، ترمز دیسکی چهارچرخ، ترمز ضدقفل ABS، کروزکنترل، سیستم تهویه مطبوع، فرمان هیدرولیک و رینگ‌های اسپرت ۱۵ اینچی است که برای زمان خود، آن را در دسته نیمه‌لوکس‌ها قرار می‌داد. تایرها با اندازه 185/70 HR14 هستند. نسخه VR4 با سیستم چهارچرخ متحرک و فرمان‌پذیری چهارچرخ، فقط در ۱۴ دستگاه وارد ایران شد.
مدل GTi از امکانات کامل بهره می‌برد و از نظر طراحی، در سطح رقبای نیمه‌لوکس آن دوره مانند تویوتا کرسیدا، تویوتا کرونا، کرولا، نیسان آلتیما، هیوندای سوناتا، هوندا آکورد و حتی سدان‌های اروپایی نظیر پژو ۴۰۵ و فولکس‌واگن پاسات قرار داشت. وقار و متانت طراحی گالانت برای علاقه‌مندان به سبک‌های کلاسیک، جذاب است.
مشخصات فنی میتسوبیشی گالانت GTi مدل 1992:
میتسوبیشی گالانت GTi نسل ششم از پیشرانه انژکتوری ۲ لیتری ۱۶ سوپاپ DOHC با کد 4G63T بهره می‌برد. این موتور با حجم 1997 سی‌سی توانایی تولید ۱۳۵ اسب‌بخار قدرت و ۱۷۸ نیوتن‌متر گشتاور دارد. نیرو از طریق جعبه‌دنده‌ی اتوماتیک ۴ سرعته (یا نسخه دستی ۵ سرعته) به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. خودروی مورد بررسی دارای گیربکس اتوماتیک است.
شتاب صفر تا صد آن ۹.۷ ثانیه و حداکثر سرعت آن ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت است. مصرف سوخت ترکیبی ۸.۳ لیتر در هر صد کیلومتر و ظرفیت باک ۶۴ لیتر است. البته در برخی مدل‌ها قدرت این پیشرانه به ۱۶۰ اسب‌بخار هم می‌رسد. نسخه VR4 با پیشرانه توربوشارژ، ۱۹۷ اسب‌بخار قدرت دارد و علاوه بر چهارچرخ متحرک، فرمان‌پذیری چهارچرخ نیز ارائه می‌دهد که در آن زمان، در این کلاس منحصر به‌فرد بود.
گالانت ششم با پیشرانه‌های 1.6، 1.8 و 2.0 لیتری عرضه می‌شد و بیشتر نمونه‌های موجود در ایران دارای موتور 1.8 یا 2.0 لیتری هستند. مدل GLS دارای پیشرانه ۲ لیتری ۸ سوپاپ کاربراتوری است. نسخه Super Saloon نیز با همین موتور و همچنین یک موتور 1.8 لیتری ۸ سوپاپ عرضه می‌شد. در این نسل برای اولین بار از دو میل‌سوپاپ استفاده شده است. این پیشرانه قابلیت ارتقا تا ۳۰۰ اسب‌بخار را دارد.
سیستم تعلیق جلو از نوع مک‌فرسون و عقب از نوع بازوی جناغی دوبل است که از رام، طبق و میل تعادل بهره می‌برد. ترمزها دیسکی هستند و به سیستم ABS مجهز شده‌اند.
تست سواری میتسوبیشی گالانت GTi مدل 1992:
اولین نکته هنگام ورود به کابین میتسوبیشی گالانت، راحتی صندلی و میدان دید مناسب جلو است. سواری نرم و هندلینگ مناسب، از مزایای اصلی این خودرو هستند. صدای قطعات داشبورد بسیار کم است و لرزش خاصی در کابین احساس نمی‌شود. در دورهای پایین، صدای موتور به داخل کابین نفوذ نمی‌کند؛ اما در دورهای بالا، صدای غرش موتور و زوزه اگزوز، حس اسپرتی ایجاد می‌کند.
دسترسی به اهرم دنده مناسب است و تعویض دنده در نسخه اتوماتیک نرم و دقیق انجام می‌شود. پدال‌ها فاصله مناسبی از هم دارند، برخلاف برخی خودروهای هم‌دوره که پدال‌ها به‌هم نزدیک بودند. کیفیت مواد داشبورد و دکمه‌ها حتی پس از گذشت ۳۰ سال مطلوب است. دکمه‌های شیشه‌بالابر و تنظیم آینه‌های برقی همچنان کارآمد هستند.
در عبور از دست‌اندازها، سیستم تعلیق کمی خشن عمل می‌کند و فشار زیادی به جلوبندی وارد می‌شود. با این حال، پایداری و هندلینگ گالانت در سطح بسیار خوبی قرار دارد و قابل مقایسه با تویوتا کرسیدا است. در تست‌های NHTSA، ایمنی کلی خودرو ۴ ستاره و ایمنی عقب تنها ۲ ستاره ارزیابی شده است. ایربگ راننده و سیستم ABS سه‌کاناله در برخی مدل‌ها وجود دارد.
ترمزهای ABS عملکرد خوبی دارند، ولی صدای زوزه در ترمزهای عقب و لقی کالیپرها از نقاط ضعف آن هستند. کمپرسور کولر روتوری نیز با کاهش توان موتور همراه است. این خودرو در زمان خود کم‌استهلاک شناخته می‌شد و همچنان برای علاقه‌مندان خودروهای کلاسیک جذاب است. شتاب، فرمان‌پذیری و هندلینگ خوب، حس اسپرت‌تری نسبت به رقبا ایجاد می‌کند.
کارشناسی و وضعیت بازار:
میتسوبیشی گالانت نسل ششم امکانات مناسبی دارد و قطعات یدکی آن همچنان در بازار موجود است. تعمیرکاران باتجربه در شهرهای مختلف به سرویس آن مسلط هستند. البته هزینه تعمیرات و نگهداری بالا است و برای استفاده روزمره توصیه نمی‌شود. بهتر است این خودرو فقط به‌عنوان خودروی کلاسیک نگهداری شود.
از ایرادات رایج آن می‌توان به صدای سوت در دنده عقب و لقی کالیپرها اشاره کرد که با تعویض کالیپر برطرف می‌شود. کمپرسور کولر از نوع روتوری است که خنک‌کنندگی خوبی دارد اما قدرت موتور را کاهش می‌دهد. تعویض آن با کمپرسور پیستونی (مانند Denso تویوتا کرونا) توصیه می‌شود.
در مجموع، گالانت نسل ششم خودرویی راحت، نسبتاً کم‌دردسر و دارای قابلیت‌های فنی خوب است. این مدل که با لقب «گالانت سوسماری» شناخته می‌شود، پس از سال ۱۹۹۳ جای خود را به گالانت نسل هفتم یا همان «گالانت عینکی» داد. برای خرید این خودرو، بسته به سلامت فنی و وضعیت بدنه، باید بین ۲۰۰ تا ۳۵۰ میلیون تومان هزینه کرد.
