امروز می خواهیم به بررسی سیستم سوخت رسانی یکی از معروف ترین برندهای آلمانی برویم که خود این کمپانی نام این تکنولوژی را والوترونیک نامیده است. "سیستم خاص سوخت رسانی در BMW " به طور معمول هوای ورودی به موتور توسط یک شیر پروانه ای تنظیم می شود و تمام وابستگی میزان جریان عبوری هوا در این سیستم به میزان فشار وارده بر پدال گاز مربوط است.
اما در سیستم والوترونیک میزان این جریان وابسته به درصدی از سوخت است که قرار است وارد سیلندر شود تا احتراق کامل انجام گیرد. در واقع این سیستم محاسبه می کند که با توجه به بنزین ورودی به داخل هر سیلندر نیاز به چند درصد هوا برای احتراق کامل درون سیلندر است تا از خفه کردن و کمبود میزان هوای ترکیب سوخت جلوگیری کند. البته هنوز هم یک شیر پروانه ای پشت این سیستم وجود دارد که صرفاً به عنوان یک پشتیبان عمل می‌کند تا درصورتی که برای سیستم والوترونیک مشکلی رخ داد وارد عمل شده و به طور دائماً باز جریان هوا را به سوپاپها برساند.
طبق نظر BMW این سیستم به لحاظ هوارسانی کارآمدتر است و نتایج مثبتی در بهینه شدن مصرف سوخت ارائه داده است. مزیت این سیستم تنظیم دقیق درصد هوای ورودی به داخل هر سیلندر به صورت جداگانه است.
که در واقع ترکیبی از سیستم زمانبندی متغییر سوپاپها (VVT) و آنچه به عنوان سیستم گاز برقی (ETC یا Drive-by-wire) می شناسیم، بر روی هر سوپاپ و به صورت جداگانه است که البته محاسبه میزان و درصد بنزین و هوای ورودی که قرار است به عنوان سوخت کامل درون سیلندر ریخته شود بر عهده واحد کنترل پیشرانه یا ECU است. می توان گفت این سیستم در واقع جاگزین سیستمی است که در سالهای 1992 تا 2000 در خودروهای BMW تحت عنوان سیستم VANOS استفاده می شد ولی در عمل دقیقاً کارکرد سیستم VVT را داشت. البته در سال 2001 BMW با معرفی مدل 316ti سری سه کامپکت (که اکنون به جای آن شاهد تولید سری یک هستیم) با پلتفرم E46 به دوران سیستم والوترونیک سلام کرد تا خود را در نسل جدیدی از تکنولوژی های سیستم سوخت رسانی پیشتاز بداند.
