اختصاصی پایگاه خبری سبقت آزاد| پر واضح است که راه اندازی یک کارخانه خودروسازی کار ساده‌ای نیست. طراحی، موتور، بدنه، فروش و سرویس کردن خودروهای مشتریان و میلیون‌ها دلاری که برای این کار استفاده می‌شود، اغلب در کشورهای متعددی و در سراسر جهان انجام می‌پذیرد. این نیازمند یک مدیریت گسترده بوده و باید تاثیر آن بر میلیون‌ها نفر بررسی شود تا مدل و سگمنت‌های محبوب مردم به درستی شناسایی شود.
طی 15 سال گذشته هزاران خودروساز در آمریکا شکست خوردند و برخی از آنها بصورت عمومی سقوط کردند مثل دوسنبرگ، تاکر، دِلورن، ادسل، اِ اِم سی و…
و برای همین در این مقاله ما روی این موضوع تمرکز کردیم. برای دوری از آینده‌ای مبهم و پرهیز کردن از اینکه شکست بخوریم. در ادامه 10 خودروساز قدیمی که در آمریکا فعالیت می‌کردند و به فراموشی سپرده شده‌اند را نام خواهیم برد.
1- لاسال LaSalle
از سال 1927 تا سال 1940 لاسال یکی از معتبرترین خودروهای آمریکا محسوب می‌شد. در رده بندی بالاتر از بیوک و پایین‌تر از کادیلاک قرار داشت. در واقع در بالاترین سطح محصولات، بین بیوک و کادیلاک یک فاصله خالی وجود داشت که جنرال‌موتوز می‌خواست آن را با یک برند جدید پُر کند. لاسال یک خودروی هیجان انگیز و مخاطره‌آمیز محسوب می‌شد. آنها این خودرو را همانند استانداردهای کادیلاک، اما بطور کلی کوچک تر ساختند. طی سالهای 1933 تا 1940 با وجود فروش فوق العاده لاسال که زیر مجوعه‌ای از کادیلاک محسوب می‌شد، جنرال موتورز تصمیم گرفت تا این برند تجاری را متوقف و از رده خارج کند.
لاسال سهم منصفانه‌ای از محبوبیت را در بین طرفداران و مشتریان تا 40 سال بعد در اختیار داشت، و این خود فشاری بر روی جنرال موتورز برای احیای این برند بود. و نهایتا تصمیم گرفته شد که چندین مورد مانند بیوک یورا 1963 و کادیلاک سویل 1975 احیا شوند.
2- نش موتورز Nash Motors
شرکت خودروسازی آمریکایی بود که در سال 1916 توسط چارلز دبلیو نش در شهر کنوشا، ویسکانسین، ایالات متحده آمریکا تاسیس شد.
از سال ۱۹۳۷ تا 1957 به‌عنوان یکی از زیر مجموعه‌های شرکت خودروسازی نش-کلویناتور فعالیت کزد. گرچه کمپانی نش موتورز در سال 1954 منحل شد، ولی تولیدات این شرکت، تا سال ۱۹۵۷ همچنان تحت برند امریکن موتورز کورپوریشن (AMC)، عرضه می‌گردید تا این شرکت را تبدیل به چهارمین سازنده خودرو در آمریکا کند.
از برندهای تحت مدیریت شرکت خودروسازی نش، میتوان به: نش هیلی، خودروسازی آژاکس، رامبلر و لافایت اشاره کرد. مشهورترین خودروهای تولید شده این شرکت نیز عبارتند از: نش متروپولیتن، رامبلر ربل، ناش رامبلر و نش هیلی.
باید گفت این خودروساز یکی از خلاقانه ترین خودروهای جهان را تولید می‌کرد و سیستم تهویه هوای این برند به اسم چشم هوا تبدیل به یک سیستم برای تمام خودروها شد. تمام مدل‌های نَش تغییر اسم به رامبلر ( Rumbler ) دادند. در سال 1988، AMC بعد از خرید توسط کرایسلر به طور کامل محو شد.
3- دی سوتو De Soto
زمانی فروش محصولاتش در بازار خودروها رونق گرفته و بیزنس بزرگی را در بازار تصاحب کرده بود. دی سوتو به عنوان رقیب کرایسلر مرکوری و اولدزمبیل شناخته می‌شد. وقتی این در سال 1929 شروع به کار کرد، یک رکورد به عنوان بهترین فروش در اولین سال به ثبت رسانید. این رکورد عجیب تا سال 1960 باقی ماند. این برند اتومبیل‌های جسورانه و لوکسی ارائه می داد که بالاتر از پلیموث و دوج و پایین‌تر از کرایسلر و آمپریال قرار می‌گرفتند. متاسفانه مدیریت نامطلوب این نام تجاری محکوم به فنا کرد.
حقیقت جالب: در سال 1942، De Soto اولین ماشین آمریکایی بود دارای چراغهای پاپ آپ (بالارونده) بود. شاید هرگز از لحاظ آیرودینامیکی بهینه نبودند، اما همیشه از نظر ظاهری بی‌نظیر بودند.
4- مرکور Merkur
شرکت خودروسازی آمریکایی بود، که وظیفه ساخت و تولید خودروهای نیمه لوکس، کمپانی فورد را بر عهده داشت.
اما در سال ۲۰۱۱ مدیران فورد تصمیم بر آن گرفتند، که شرکت مرکوری را که از لحاظ لوکس بودن، محصولاتش بین محصولات فورد و لینکلن قرار داشت، به دلیل قیمت‌های بالا، فقدان اعتبار نام تجاری معتبر برای همیشه بازنشسته و مختوم کنند و تلاش خود را در عرصه ساخت ماشینهای لوکس، به لینکلن معطوف کنند. لینکُلن شرکت خودروسازی خودروهای تمام لوکس، متعلق به فورد است.
5- دایهاتسو Daihatsu
برای سالها دایهاتسو یکی از بزرگترین خودروسازان ژاپن بود که به لحاظ تولید خودروهای سایز کوچک و نیزخودروهای بیابانگرد، مشهور بود. تا آنجا که در خواست‌ها از طرف آمریکا برای ماشینهای ژاپنی افزایش یافت و باعث شد که این کمپانی احساس کند باید یک جهشی ساختاری داشته باشد. در سال 1987 این جهش با یک چیدمان جدید شروع شد. اما قیمت بالا و نبود شبکه فروش مناسب و کمبود قطعات، بازار کوچکی برای این خودرو رقم زد تا به همین دلایل به انتهای عمر خود برسد. در سال 1992 از بازار آمریکا به سرعت خارج شد. در سال 2016 توسط تویوتا خریداری شد. شرکت تویوتا با در اختیار داشتن ۵۱٫۲٪ درصد از سهام دایهاتسو، بزرگترین سهام‌دار آن به‌شمار می‌آید. دفتر مرکزی شرکت دایهاتسو در شهر ایکه‌دا، اوساکا قرار گرفته است.
6- استرلینگ Sterling
صنعت خودروسازی بریتانیا در دهه 1980 میلادی با شکست مواجه شد. اما نام تجاری تاریخی Rover احساس کرد که می‌تواند دو کار را انجام دهد تا آن صنعت خودرو را از خط شکست خارج کند:1. شرکای تجاری با نام تجاری موفق‌تر2. ترک بازار آمریکا.
در سال 1986 سری 800 خود را به بازار عرضه کرد که یک سدان لوکس بر اساس هوندا لجند بود. سپس در سال 1987، آن را در آمریکا به عنوان استرلینگ 800 عرضه کرد و از طرفی دیگر در همان زمان آکورا لجند نیزعرضه شد.
در شروع کار علیرغم اتاق لوکس سری 800 به دلیل عدم کیفیت مونتاژ، راحتی سواری و بدتر از آن گران‌تر بودن نسبت به رقبا، باعث شد خریداران آمریکایی این طعمه لاکچری را به دهان نگیرند. استرلینگ در سال 1992 پس از پنج سال و فروش کمتر از 40،000 دستگاه ناپدید شد.
7- ایسوزو Isuzu
در سال 1972، جنرال موتورز با همکاری شرکت ژاپنی ایسوزو یک LUV ساخت که در واقع یک کامیونت وانت کامپکت بود! تا دهه 1980، ایسوزو تبدیل به یک برند قوی در زمینه فروش اس یو وی های کامپکت خوشتیپ شد. طراحی خودروهای ایسوزو در آن زمان بسیار محبوب شده بودند.
اما در دهه 1990 اوضاع سختی را پیش رو داشت و بسیاری از ماشینهای خود را از طریق جنرال موتورز به فروش رساند. ایسوزو با همکاری هوندا شروع به ساخت یک اس یو وی کرد و تا آخر این دهه، اکثریت محصولات تحت عنوان چوی یا هوندا به فروش رفت. ایسوزو در سال 2009 تولید ماشینهای مسافری را به پایان رسانده و امروز، کامیون های تجاری تولید می کند.
8- ایگل Eagle
باور کنید یا نکنید در اینجا یک ارتباطی بین نش و ایگل وجود دارد: هردو بوسیله کرایسلر در بازار به فروش می‌رسیدند. اولین خودروی ایگل توسط کمپانی امریکن موتورز(AMC) به فروش رفت. ای‌ام‌سی و رنو سدان‌های پریمیومی را طراحی کردند که شباهت‌هایی به محصولات آکورا و آئودی داشت. اما اونها خیلی سریع محو شدند! و ایگل تبدیل شد به انباری برای محصولات میتسوبیشی و کرایسلر. در سال 1999 Eagle بطور کامل ناپدید شد.
9- دوو Daewoo
دوو خودروساز کره ی جنوبی، در اواخر دهه 80 میلادی با کامپکت پونتیاک لمنز وارد بازار آمریکا شد. در سال 1998 با نام برند خود و با طراحی ماشینهای کوچک سه گانه: دوو لانوس، دوو لگانز و دوو نومبیرا برگشت. دوو مدت کوتاهی سر و صدای بی‌نظیری کرد اما در سال 2002 این کمپانی ورشکسته توسط جنرال موتورز خریداری شد.
10- سوزوکی Suzuki
سوزوکی برای دهه‌ها در اروپا و آسیا موفق بود. اما با وجود تولید موتورسیکلت‌های قوی و فروش موتورسیکلت‌های چهارچرخ، تا سال 1985 که شورولت فروش سوزوکی کالتوس را به عنوان اسپرینت شروع کرد، خودروهای این کمپانی به بازار آمریکا راه پیدا نکردند. تا اواخر دهه سوزوکی مشغول فروش سوزوکی سوئیفت و ساب کامپکت‌های سامورایی چهارچرخ متحرک بود و شماری خودروهای کامپکت و اس یو وی برای دو دهه بعدش ساخت. علیرغم فروش بیش از ۱۰۰۰۰۰ دستگاه در سال ۲۰۰۶ و ارائه یک سدان کامپکت خیلی خوب به نام کیزاشی، بحران مالی جهانی این برند را در امریکا نابود کرد. در سال ۲۰۱۴ ناپدید شد و امروزه به ندرت اثری از اون به جا مانده است.
