به گزارش پایگاه خبری سبقت آزاد، هنگام خواندن گزیدهای از کتاب «هوش مصنوعی در 2041: ده دورنما از آینده ما» نوشته کای فو لی و چن کیوفان، یک بیانیه مطبوعاتی برای ماشین مفهومی WayRay Holograktor دریافت کردم که به نظر میرسید افق زمانی را که برای آینده پیشبینی میکنند، کوتاه کند. در این گزیده یک بازیباز (گیمر) سریلانکایی بود که متوجه میشود ماشینهایی که در یک شبیهساز برای کسب درآمد رانندگی میکند، وسایل نقلیه واقعی هستند که در سایر نقاط جهان قرار دارند. بنابراین این خط در WayRay چشمانم را گشاد کرد: «سه صندلی به عنوان یک ماشین سواری که میتواند با کنترل از راه دور هدایت شود، در نظر گرفته شده است.» من تعجب کردم که آیا ماشین کنترل از راه دور برای استفاده از فناوری 5G هم اشیا محسوب میشود؟ (اشاره به اینترنت اشیا)
من به سرعت با مایکل ماکودا، مدیر پلتفرم محصول WayRay تماس گرفتم، او توضیح داد که هدف اصلی خودروی مفهومی، نشان دادن یک فناوری جدید لیزری هولوگرافیک است که بر روی شیشه جلو و شیشه جانبی اعمال شده است. این به خودرو اجازه میدهد تا به عنوان یک هدست واقعیت مجازی/افزوده عمل کند که از طریق آن مسافران میتوانند ادغام متاورس و واقعیت را مشاهده کنند. اما واقعیت افزوده نمیتواند رانندگی کند و WayRay فکر میکند که ما خیلی زودتر از یک دهه که تاکنون پیشبینی میشد برای دستیابی به تکنولوژی خودران سطح 5 در وسایل نقلیه شخصی این زمان طول میکشد، ماشینهای کنترل از راه دور را خواهیم داشت.
یک استارت آپ کرایه ماشین در لاس وگاس به نام Halo که توسط مدیرانی از اوبر، کروز روبوتیکز، پروترا، آمازون و دیگران تأسیس شده است، با T-Mobile همکاری میکند. این شرکت قصد دارد به زودی سرویسی را راهاندازی کند که در آن وسایل نقلیه از طریق کنترل از راه دور به اجارهدهنده تحویل داده شده و پس گرفته شوند (البته زمانی که افراد سوار شوند، خودرو را به صورت دستی هدایت میکنند). کمپانی سوئدی اسکانیا در حال کار بر روی اتوبوسهای کنترل از راه دور است. ممکن است به زودی بتوانید بعد از یک رانندگی طولانی و خسته کننده، یک راننده از راه دور استخدام کنید تا شما را به خانه برگرداند.
اکنون که دوربینهای حرارتی، رادار لنز و لایدار (حسگر سنجش شرایط) مدرن، ساخت حسگرهای با برد و شفافیت بالا را مقرون به صرفه کردهاند، بزرگترین مانع برای حرکت کامل خودروها بصورت خودران این است که باید به رایانهها یاد داد چگونه با نقاط کوری که در برنامهنویسی آنها دیده نشده، کنار بیایند. استخدام و آموزش افراد برای مدیریت وظایف رانندگی از راه دور، میتواند به زودی از طریق برون سپاری جغرافیایی رانندگان، مزایای خودروهای خودران را برای جوامعی مانند نابینایان، معلولان و خردسالان (یا جابجایی وسایل نقلیه خالی از سرنشین) به ارمغان آورد.
بلافاصله چند سوال مطرح میشود. چگونه باید اطلاعات به راننده ارائه شود؟ احتمالا به صورت اطلاعات خام نقاط و تصاویر راداری نیست. چه مقدار داده باید منتقل شود و آیا زیرساخت می تواند آن را مدیریت کند؟ من این سوالات را برای تعدادی از کارشناسان مربوطه مطرح کردم.
تام جلیکو از The Technology Partnership در بریتانیا هشدار میدهد: «چشمها دنیا را متفاوت از دوربینها میبینند. دید ما مبتنی بر رویداد است. به این معنی است که ما سیگنال را فقط از بخشی از صحنه دریافت میکنیم که در آن چیزی در حال تغییر است، در حالی که دوربینها همه چیز را ثبت میکنند. انسانها دائما نتایج را تکرار و بررسی میکنند. ترکیب داده حسگرها در اتومبیل سعی میکند جالبترین ویژگیها را در هر صحنه پیدا کند. چالش این است که سعی کنیم دادهها را به گونهای به انسان ارائه دهیم که طبیعی به نظر برسد، بدون اینکه آنها را غافلگیر کنیم».
معاون ارشد و مدیرکل بخش خودرو در شرکت کوالکام، نگران حجم عظیمی از دادههایی است که باید منتقل شوند و انجام این کار را در مراکز شهری پرجمعیت چالش برانگیز میداند. اما اسکانیا توان عملیاتی قابل اعتماد 10 تا 20 مگابیت در ثانیه را در شبیهساز عملیاتی کرده است که برای حفظ یک فید ویدیویی 4K به ویژه همراه با پردازش سیگنال کافی است. مدیر محصول WayRay میگوید تاخیر 20 تا 700 میلیثانیهای برای زمان رفت و برگشت (RTT) سیگنال، قابل تحمل است. آزمایش اسکانیا زمان رفت و برگشت در شبکه را در اکثر موارد کمتر از 50 میلیثانیه نشان میدهد، که با پردازش ویدیویی و فعالسازی اجزای مکانیکی داخل خودرو، نهایتا 185 میلیثانیه بدترین زمان پاسخگویی بود که سیستم ثبت کرده است.
شرکت تامین کننده بوش، امنیت را به عنوان دلیل اصلی ذکر کرد که باعث شده بر روی کنترل مجموعه حسگرهای قوی به صورت نرمافزاری تمرکز شود تا تمام عملیات درخواستی را حفظ کند. من حاضرم شرط ببندم که صنعت مخابرات می تواند روش ایمنسازی خطوط انتقال داده را پیدا کند، اما پس از آن، رانندگان راه دور باید بررسی شوند و قوانین و عادات ترافیکی خاص را آموزش ببینند، و خود مکانهای راه دور باید از حمله یا نفوذ ایمن شوند. در پایان، من مشتاقم اجازه بدهم یک راننده از راه دور ماشینم را بعد از مهمانی به سمت خانه هدایت کند یا ماشین اجارهای را به من تحویل دهد، اما اگر راننده بطور کل کنار گذاشته شود و خودم نتوانم رانندگی کنم، از این موضوع ناراحت خواهم شد.
منبع: موتورترند
نویسنده: فرانک مارکوس
در ادامه شاهد تصاویر زیبا از این فناوری باشید: