در بین خودروهای کلاسیک، مدلهای افسانه‌ای وجود دارند که علاوه بر زیبایی ظاهری، از نظر مهندسی و طراحی در زمان خود حرفی برای گفتن داشته‌اند. شاید خیلی مشکل به نظر برسد که خودرویی را پیدا کنیم که هم دارای طراحی بدنه شکیل و زیبا باشد و هم از نظر عملکرد پیشرانه و طراحی فنی زبانزد باشد. به گزارش پایگاه خبری سبقت آزاد به نقل از "نیو اتلس" در تاریخ خودروسازی، خودروهای پیشرفته زیادی وجود داشته‌اند که به دلیل طراحی منحصر به فرد و شکل ظاهریشان، توانستند توجه منتقدان و حتی مردم را به خود جلب نمایند، ولی برخی از آنها علاوه بر برخورداری از ظاهر زیبا، از حیث مهندسی نیز مشهور بوده و قدرت و عملکرد فوق العاده‌ای را به نمایش گذاشته‌اند. در این مطلب به معرفی 15 مدل از زیباترین و پیشرفته‌ترین خودروهای کلاسیک جهان پرداخته‌ایم.
1. بوگاتی Type 57SC Atlantic مدل 1934:
از خودروی منحصر به فرد Type 57SC Atlantic مدل 1934 تنها دو دستگاه باقی مانده است که یکی از آنها در مالکیت «رالف لارن» طراح مد و کلکسیونر معروف قرار دارد. جالب اینجاست که در سال 1934 که این خودرو توسط شرکت «بوگاتی» تولید و ارائه شد، به هیچ وجه با استقبال مواجه نشد و این در حالی است که این خودرو این روزها به عنوان یکی از گرانترین مدلهای موجود در جهان شناخته می شود. مدل اولیه یا پروتوتایپ «بوگاتی Type 57SC» در سال 1935 با عنوان Electron Aerolithe در نمایشگاه بین المللی خودروی پاریس رونمایی شد، ولی به دلیل برخورداری از بدنه اشتعال‌پذیر از جنس منیزیوم و طراحی ظاهری نامأنوس، مورد توجه مشتریان قرار نگرفت. در مدل اولیه ورقهای منیزیومی بدنه به دلیل عدم امکان جوشکاری، توسط میخ پرچ به هم متصل شده بودند. وقتی این خودرو به مرحله تولید انبوه رسید، ورقهای اشتعال‌پذیر بدنه با آلومینیوم جایگزین شدند. پیشرانه 8 سیلندر خطی این خودرو به سوپرشارژر مجهز شده بود و قدرتی معادل 210 اسب بخار تولید می کرد که به دلیل طراحی آیرودینامیک بدنه، «بوگاتی Type 57SC» را به حداکثر سرعت 200 کیلومتر در ساعت می رساند.
2. مرسدس بنز 540K Spezial Roadster مدل 1936:
در دهه 1930 میلادی، کمپانی «مرسدس بنز» مدلهای هاچ‌بک و سدان خود را برای هر کسی تولید نمی کرد و تنها مدلهای خاص و سفارشی می‌ساخت. یکی از این خودروها مدل رودستر540K Spezial بود که در آن زمان خاص ترین مدل «مرسدس بنز» محسوب می شد. این خودرو با طرحهای بدنه مختلفی ارائه می شد و توسط یک پیشرانه V8 مجهز به سوپرشارژر تقویت شده بود که قدرت 180 اسب بخار و حداکثر سرعت 177 کیلومتر در ساعت را برای این خودرو فراهم می کرد. در آن زمان تنها 419 دستگاه از این مدل ساخته شد که به نرخ امروز، قیمتی در حدود 200 هزار دلار داشت. این خودرو ابتدا توسط دپارتمان طراحی «مرسدس بنز» تولید شد ولی بعدها توسط شرکتهای خارجی دیگری نیز به تولید رسید. به دلیل محدود بودن تعداد، به تدریج قیمت این مدل به ندرت افزایش یافت و یک دستگاه از این خودرو در سال گذشته در یک حراج با قیمت 9.9 میلیون دلار معامله گردید.
3. مرسدس بنز Silver Arrow W125 مدل 1937:
مدل مسابقه ای Silver Arrow در سال 1937 توسط شرکت «مرسدس بنز» تولید گردید که توسط یک پیشرانه 8 سیلندر خطی مجهز به سوپرشارژر، قدرت استثنایی 595 اسب بخار را فراهم می کرد و با افزایش مشخصات فنی، بعدها توانایی رسیدن به حداکثر قدرت 626 اسب بخار را نیز داشت. به این ترتیب، در آن زمان W125 قدرتمندترین خودروی مسابقه ای محسوب می شد ولی مدتی بعد به دلیل محدودیتهای حجم موتور و قوانین رقابتهای Grand Prix مجوز حضور در مسابقات را کسب نکرد و تولید آن متوقف گردید. تا دهه 1960 میلادی که خودروی Can Am به بازار وارد شد، در جهان خودرویی با این قدرت دیده نشد و حتی خودروهای «فرمولا وان»(F1) تا سال 1980 که خودروهای مسابقه ای به تکنولوژی موتورهای توربوشارژر مجهز شدند، نتوانسته بودند از حیث قدرت موتور با W125 رقابت نمایند.
4. تالبوت Lago T150C مدل 1937:
دو دستگاه از خودروی «تالبوت Lago T150C» توسط شرکت افسانه‌ای طراح بدنه Figoni et Falaschi تولید گردید و با طراحی بدنه به شکل قطره اشک یکی از زیباترین طرحهای ساخته شده در آن بود. محفظه چرخهای جلو و عقب با انحنا و شیب عجیب و غریب، ظاهر منحصر به فردی به خودرو بخشیده است و درست مانند «بوگاتی 57SC» دارای طراحی بدنه به شکل قطره اشک می باشد. این خودرو علاوه بر داشتن ظاهر زیبا، دارای تکنولوژی پیشرفته ای در زمان خود بوده است. به عنوان مثال سیستم تعلیق جلو و عقب کاملاً مستقل بوده و شاسی خودرو به گونه‌ای طراحی شده که مرکز ثقل خودرو ارتفاع کمی از سطح زمین داشته باشد. قدرت خودرو توسط یک پیشرانه 4 لیتری شش سیلندر خطی تأمین می شود که توانایی رسیدن به حداکثر سرعت 160 کیلومتر در ساعت را برای آن فراهم می‌نماید و وزن کم بدنه باعث عملکرد خوب آن در سرپیچها می باشد.
5. بی.ام.و 328 Roadster مدل 1937:
این خودروی رودستر در مقایسه با محصولات سوپرشارژ «مرسدس بنز» و «بوگاتی» معاصر خود، خودرویی خوش ساخت و زیبا می باشد و در زمان خود یک ماشین مسابقه موفق بوده است. «بی.ام.و 328» برای ثبت رکورد در پیست «نورنبرگ رینگ» آلمان معرفی شد و با پیشرانه 107 اسب بخاری خود در سال 1940 در مسابقات Millie Miglia در مقایسه با رقیبان قدرتمند خود، موفق عمل کرد و اولین موفقیت خود را در این رقابتها به دست آورد. تنها در مدت چهار سال بعد از تولید، این خودرو در 170 مسابقه شرکت کرد و در 140 رقابت مقام اول را کسب نمود. معرفی نسخه جاده ای آن نیز مشتریان زیادی را جذب کرد و با طراحی بی نظیر خود متشکل از جلوپنجره خاص بی.ام.و، خطوط ساده و قطعات جمع و جور در بازار موفق بود.
6. جاگوار XK120 مدل 1948:
7. آلفارومئو Disco Volante مدل 1952:
تست خودروها در تونل باد این روزها نقش تعیین کننده ای در حالت آیرودینامیکی بدنه خودروها دارد، ولی در دهه 50 میلادی، زمانی که خودروهایی به شکل بشقاب پرنده ساخته می شدند، این امر چندان اهمیت نداشته است. بدنه منحصر به فرد خودروی «آلفارومئو Disco Volante» با انجام تستهای لازم در تونل باد، توسط شرکت Carrozzeria Touring انجام شده است که باعث کسب ضریب درگ 0.25 و حداکثر سرعت 225 کیلومتر در ساعت گردید که در آن زمان اعدادی عجیب و باورنکردنی به نظر می رسند. منحنیهای موجود در بدنه این خودرو در آن زمان احساسات عمومی را برانگیخته بود و در آن زمان شایعه شده بود که طراحی آن با اقتباس از «جاگوار E-Type» صورت گرفته است.
8. پورشه 550Spyder مدل 1953:
خودروی «پورشه 550Spyder» که بر پایه مدل «پورشه 356 Speedster» طراحی شده، یکی از معروفترین و شناختهشدهترین خودروهای مسابقهای در دنیای خودروهای مسابقهای میباشد. این خودرو علاوه بر برخورداری از طراحی بدنه زیبا و منحصر به فرد، دارای مالکان مشهوری در تاریخ بوده است. یکی از مالکان معروف این خودرو هنرپیشه و خواننده معروف «جیمز دین» بوده است که در 24 سالگی و در حین رانندگی با این خودرو در کالیفرنیا جان خود را از دست داد. همچنین «جری ساینفلد» یکی دیگر از مالکان معروف این خودرو بوده است. این خودرو چندان قدرتمند نبود، ولی موفقیتهای زیادی را در پیستهای مسابقه کسب کرده است و با وجود برخورداری از یک پیشرانه چهار سیلندر 110 اسب بخاری که در پشت سر راننده قرار دارد، از 370 مسابقه ای که در آنها شرکت کرده، در 90 رقابت برنده شده است. موفقیتهای این خودرو به دلیل وزن کم آن می باشد که تنها 570 کیلوگرم بوده است. قیمت این خودرو به طرز فجیعی افزایش یافت و در یک حراجی حتی تا 5 میلیون دلار نیز قیمت گذاری شد.
9. مرسدس بنز 300SL مدل 1954:
خودروی 300SL از حیث طراحی، با دربهای Gull Wing یا بال پرنده‌ای خود که به سمت بالا باز می شدند، بدون شک یکی از زیباترین خودروهای جهان می باشد و این در حالی است که در سال 1954 که به بازار ارائه گردید، از حیث عملکردی و فنی نیز یکی از پیشرفته‌ترین خودروها در زمان خود بوده است. این خودرو اولین مدلی است که به تکنولوژی تزریق مستقیم سوخت (DFI) مجهز گردید که به لطف تکنولوژی پیشرفته‌اش، توسط یک پیشرانه شش سیلندر خطی که در زیر درب موتور طویل آن پنهان شده، قدرتی معادل 212 اسب بخار تولید می‌نماید که برای ثبت رکورد سرعت 260 کیلومتر در ساعت در زمان خود کافی بود. اشخاص مشهوری مانند «خوان مانوئل فانگیو» راننده مطرح فرمول یک، «کلارک گیبل» هنرپیشه معروف آمریکایی و «زازا گابور» هنرپیشه خانم مجارستانی-آمریکایی مالک این خودرو بوده‌اند. البته این خودرو کامل نبود و درهای آن در صورت چپ کردن خودرو، باعث به دام افتادن راننده می شدند و میزان سوخت در باک 130 لیتری آن در هندلینگ آن تأثیر بسزایی داشت. همچنین تعلیق نوسانی عقب این خودرو آن را کمی بدنام نموده بود.
10. سیتروئن DS مدل 1955:
این خودرو که به توانایی راه رفتن روی سه چرخ مشهور است، در زمان خود دارای طراحی اصولی بدنه بوده است. شاید در این مطلب فضای کافی برای شمردن نوآوریهای موجود در این خودرو نداشته باشیم، ولی این خودرو که به «الهه» (Déesse) معروف شده بود، دارای چراغهای جلوی چرخان بود و غربیلک فرمان آن تنها یک پره داشت و به جای پدال ترمز دارای یک دکمه ایمنی ترمز بود که برای اولین بار در یک خودرو عرضه می شد. هیچ یک از این نوآوریهای این خودرو به اندازه سیستم تعلیق هیدروپنوماتیک آن اهمیت ندارد، چرا که سواری نرم آن را به سواری «قالیچه پرنده جادویی» تشبیه کرده بود. این سیستم جان «ژنرال شارلز دوگل» رئیس جمهور فرانسه را نجات داد و پس از آن شهرت جهانی یافت، چرا که بعد از تیراندازی به چرخ آن و پنچر نمودن یک لاستیک، این خودرو توانست روی سه چرخ به مسیر خود ادامه دهد. 700 دستگاه از این خودرو در مدت 15 دقیقه به فروش رسید و 12000 مشتری در مدت یک روز در صف انتظار دریافت این خودرو بودند.
11. فراری 250 TestaRossa مدل 1957:
این لیست شامل خودروهای مسابقهای موفق و کمیاب زیادی است، ولی هیچ یک از آنها به اندازه «فراری 250TestaRossa» موفق، کمیاب و منحصر به فرد نبوده است. تنها 36 دستگاه از این خودرو ساخته شد و نسخههای متفاوتی از آن در مسابقات Le Mans سالهای 1958، 1960 و 1961 به قهرمانی رسیدند. این خودرو توسط «سرجیو اسکاگلیتی» طراحی شده بود که مغز متفکر طراحی زیباترین نسخههای «فراری» بوده است. این خودرو توسط یک پیشرانه 3 لیتری V12 تقویت شده بود که با وزن تنها 800 کیلوگرم و قدرت 300 اسب بخار برای قهرامانی در مسابقات 24 ساعته Le Mans طراحی گردیده بود.
12. جاگوار E-Type مدل 1961:
خودروی «جاگوار E-Type» از نظر کارشناسان و متخصصین خودرو، زیباترین خودروی ساخته شده در جهان محسوب می شود. بعد از اینکه این خودرو در سال 1961 در نمایشگاه بین المللی خودروی ژنو سوئیس رونمایی شد، «انزو فراری» آن را زیباترین خودروی جهان نامگذاری کرد و پس از آن، هنرپیشه ها و افراد ثروتمند مشهوری یک مدل از آن را خریداری نمودند. این خودروی اسپرت، علاوه بر برخورداری از طراحی زیبا، دارای تکنولوژی پیشرفته ای می باشد. این خودرو با درب موتور طویل و طراحی منحصر به فرد، در هر چهار چرخ دارای ترمز دیسکی بوده است، در حالی که اکثر خودروها در آن زمان تنها از سیستم ترمز کاسهای استفاده می کردند. طراحی ساختار یک تکه شاسی آن، این خودرو را نسبت به رقیبان یک سرو گردن بالاتر قرار داده بود. این خودرو همانند سایر جاگوارهای کلاسیک توسط یک پیشرانه شش سیلندر خطی با تنفس طبیعی مجهز شده بود و توانایی رسیدن به حداکثر سرعت 241 کیلومتر در ساعت را داشت و شتاب صفر تا صد آن به هفت ثانیه می رسید. همین اعداد «جاگوار E-Type» را در زمان خود به سریعترین خودروی جهان تبدیل نموده بودند.
13. فراری 250GT California مدل 1961:
این خودرو نیز به همراه «مرسدس بنز 300SL» و «جاگوار E-Type» به عنوان یکی از زیباترین خودروهای جهان شناخته می شود و کمیاب بودن نسخههای سالم آن، این خودرو را به یکی از گرانترین خودروهای جهان نیز تبدیل نموده است. تنها 106 دستگاه از این خودرو ساخته شد که 56 نسخه در فاصله کم محورهای جلو و عقب طراحی شدند و 50 نسخه با فاصله محور بیشتر. همه این مدلها توسط یک پیشرانه 3 لیتری V12 مجهز شده بودند که قدرت 280 اسب بخار برای آن فراهم می کرد. شاید قدرت این خودرو چندان زیاد نباشد، ولی جالب اینجاست که کلیه ورقهای این خودرو به صورت دست ساز توسط خود «سرجیو اسکاگلیتی» ساخته شده اند و این به آن معنی است که هیچ یک از این خودروها شبیه به هم نیستند. طراحی داخلی آن نیز در دهه 1960 میلادی منحصر به فرد بود و قطعاتی از چرم، فلز و چوب به همراه پلاستیک در آن خودنمایی می کرد. «فریس بوئلر» کارگردان آمریکایی، یکی از مالکان این خودرو بوده است.
14. فورد GT40 مدل 1966:
این خودرو تنها برای یک هدف ساخته شد و آن کند کردن «فراری» در مسابقات Le Mans بود. این امر به آن دلیل بود که کمپانی «فورد» آمریکا در حال خرید شرکت «فراری» ایتالیا بود و همه چیز خوب پیش می رفت و حتی در سال 1963 تیمی از وکلا و متخصصان «فورد» به شهر «مارانلو» ایتالیا سفر کردند. وقتی «انزو فراری» دست «فورد» را از مسابقات «فراری» کوتاه کرد، این قرارداد بسته نشد. «هنری فورد» خشمگین شد و «فورد GT40» ساخته شد. تا آن زمان هیچ خودروی آمریکایی در مسابقات Le Mans قهرمان نشده بود و این خودرو تنها در مدت 10 ماه با استفاده از تجربیات شرکتهای اروپایی طراحی و ساخته شد و در مسابقه Le Mans سال 1965 وارد شد و در سال 1966 قهرمانی این مسابقات را به دست آورد و سه بار دیگر بعد از آن به قهرمانی Le Mans دست یافت. ترکیب پیشرانه V8 قدرتمند و بدنه آیرودینامیک، عملکرد مناسب این خودروی اسپرت محصول بزرگترین خودروساز جهان را باعث شده بود.
15. لامبورگینی Countach 5000 Quttrovalvole مدل 1985:
طراحی گوه ای شکل بدنه این «لامبورگینی» که طراحی آن به 32 سال قبل بازمی گردد، حتی در سال 2017 نیز قابل توجه است. فکر کنید در دهه 1980 میلادی چه تصوری در مورد طراحی این خودروی آینده نگرانه وجود داشته است. پیشرانه قدرتمند آن همراه با باله یا اسپویلر عقب بزرگ آن نیز در آن زمان باعث شده بود تا در آن زمان هیچ خودروی دیگری توان مقابله با آن را نداشته باشد. تکنولوژی چهار سوپاپ پیشرانه 5 لیتری V12 این خودرو، قدرت فوق العاده خروجی 420 اسب بخار را در آن زمان برای مدل اولیه «کانتاچ» فراهم کرده بود و در مدل LP5000S که در سال 1985 در نمایشگاه بین المللی خودروی ژنو رونمایی شد، این قدرت افزایش یافته بود.
