به گزارش پایگاه خبری سبقت آزاد، در سالهای اخیر خودروهای کراس‌اوور متوسط و کوچک، بیشترین سهم بازار خودروهای وارداتی را در اختیار داشته‌اند و به دلیل محبوبیت این کلاس در بین مشتریان، مدل‌های مختلفی از شرکت‌های خودروساز کره‌ای، ژاپنی و حتی چینی به کشور وارد شده‌اند. میتسوبیشی اوتلندر در این دسته از خودروها قرار می‌گیرد که توسط شرکت آرین موتور نماینده محصولات میتسوبیشی وارد کشور شده است. نا گفته نماند که مدل GT این خودرو با موتور V6 مجوز ورود به کشور را ندارد. از رقیبان این خودرو که در ایران نیز موجود هستند می‌‍توان به هیوندای سانتافه، کیا سورنتو و تویوتا RAV4 اشاره کرد. اوتلندر برای اولین بار در سال 2013 به عنوان خودروی شاسی بلند سایز متوسط کمپانی میتسوبیشی به بازار‌های جهانی معرفی شد و در سال 2014 نسل دوم آن به بازار ارائه شد. در نسل جدید این خودرو، ضریب درگ، ایمنی بدنه و عایق بندی صوتی و حرارتی اتاق خودرو بهبود یافته است. در این مطلب به بررسی و تست فنی رانندگی خودروی اوتلندر 2016 با تریم فول SEL، موتور 2.4 لیتری چهار سیلندر، گیربکس اتوماتیک CVT و انتقال قدرت چهارچرخ(S-AWC) پرداخته شده است.
طراحی بدنه
میتسوبیشی اوتلندر 2016 در مقایسه با نسل قبل تغییرات ظاهری قابل توجهی داشته است. این خودرو با طول 4695 میلیمتر، عرض 1680 میلیمتر و ارتفاع 1810 میلیمتر یک کراس‌اوور متوسط محسوب می‌گردد که با فاصله 2670 میلی‌متری بین محورهای جلو و عقب، فضای مناسبی را در اختیار سرنشینان قرار داده است. در قسمت‌های بدنه و شاسی، از نظر ایمنی و استحکام نسبت به مدل قبل ارتقاء یافته است. در کل قسمت‌های بدنه خودرو برای کاهش صدای ورودی به کابین، عایق بندی صورت گرفته و شیشه‌های جلو و عقب از نوع شیشه آکوستیک صوتی تعبیه شده‌اند و از طراحی جدیدی بهره گرفته‌اند. طراحی خارجی بدنه، توسط زبان طراحی جدید کمپانی میتسوبیشی انجام شده است و تلفیق زه‌های کرومی متعدد و قطعات سیاه رنگ همراه با چراغ‌های جلو در نمای جلوی خودرو، ظاهری کاملاً تهاجمی و زیبا به آن بخشیده است. چراغ‌های جلوی خودرو از نوع LED و با ظاهری تیز و خشن به طرزی زیبا در دو طرف جلوپنجره کرومی و دو تکه خودرو قرار گرفته‌اند و شوینده‌های چراغ نیز بر روی سپر برای شستشوی تلق چراغ‌ها تعبیه شده‌اند. همچنین لامپ‌های LED روشنایی روز در قسمت زیرین چراغ‌های جلو هستند و از زیر چراغ‌های جلو دو زه کرومی به صورت دوکی شکل تا زیر چراغ‌های مه شکن جلو امتداد یافته‌اند و دریچه‌های ورودی هوا را در بر می گیرند. چراغ‌های عقب به صورت نوارهای طیفی LED افقی در نظر گرفته اند که در بین دو چراغ زه کرومی ذوزنقه‌ای شکلی در بین شیشه عقب و لوگوی میتسوبیشی قرار دارد. چراغ‌های مه شکن در زیر سپر عقب و در دو طرف دیفیوزر عقب تعبیه شده‌اند. دو زه باربند کرومی در روی سقف خودرو قرار دارند و در طول سقف امتداد یافته‌اند.
چراغ سوم ترمز بر روی اسپویلر عقب سقف نقش بسته است. آینه‌های جانبی بزرگ مجهز به چراغ راهنما هستند و در نمای جانبی، خط مستقیمی از زیر آینه جانبی و روی گلگیر جلو از بالای دستگیره‌های کرومی درب‌های جانبی عبور کرده و تا قسمت بالای چراغ عقب امتداد یافته است. رینگ‌های آلیاژی 18 اینچ با طرح جدید و زیبا با لاستیک‌های 225/55 R18 ظاهری اسپرت به خودرو داده‌اند. ارتفاع درب‌های جانبی برای سهولت در سوار و پیاده شدن سرنشینان کمی کاهش یافته است و ارتفاع کف خودرو از زمین 190 میلیمتر است.
طراحی کابین و امکانات ایمنی و رفاهی
در درون کابین میتسوبیشی اوتلندر در مقایسه با نسل قبل، مهم‌ترین تغییر شامل دکمه‌های کنترل سیستم صوتی و روکش چرم همراه با طراحی و جنس جدید غربیلک فرمان است. اگر تجربه سواری با مدل‌های 2014 یا 2015 را داشته باشید، با ورود به اتاق خودرو متوجه می‌شوید که در مدل 2016 کیفیت قطعات و مواد به کار رفته در داشبورد و تریم افزایش یافته و قطعات طرح چوب در کابین به کار رفته است. تغییرات سیستم خواباندن صندلی‌های ردیف دوم، شامل تغییر جمع کردن پنج مرحله‌ای به سه مرحله‌ای است. مجموعه کاملی از امکانات رفاهی در این خودروی کراس‌اوور ژاپنی تعبیه شده‌اند تا آن را به انتخابی مناسب برای مشتریان تبدیل کند. امکانات و تکنولوژی‌های رفاهی خودرو شامل سیستم ورود و خروج بدون کلید، استارت دکمه‌ای، فرمان با روکش چرم و دکمه‌های کنترلی، سیستم صوتی حرفه‌ای 710 وات از برند معتبر آمریکایی Rockford Fosgate با 9 اسپیکر، سیستم مولتی مدیا با نمایشگر لمسی رنگی 7 اینچی با سیستم ناوبری GPS دوربین دید عقب و پورت USB، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک با قابلیت تنظیم دوگانه دما برای راننده و سرنشینان عقب، صندلی راننده با تنظیم شش حالته برقی، گرمکن و سردکن صندلی‌های جلو، اهرم‌های تعویض دنده از پشت فرمان، سیستم اتصال بلوتوث تلفن همراه، سانروف سه حالته، برف پاک کن با سنسور باران، آینه عقب الکتروکرومیک، آینه‌های جانبی برقی با گرمکن و سنسور پارک عقب و درب برقی محفظه بار هستند. اوتلندر 2016 استانداردهای ایمنی تصادفات EuroNcap و IIHS را دریافت کرده است. این خودرو دارای امکانات ایمنی مانند هفت ایربگ، کمربندهای ایمنی سه نقطه ای، سیستم ترمز ضد قفل(ABS)، سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز(EBD)، سیستم کمکی ترمز اضطراری(EBA)، سیستم کروز کنترل فعال(ACC)، سیستم کنترل پایداری فعال(ASC)، سیستم کنترل کشش فعال(ATC)، ترمز کمکی در جاده های شیبدار(HSA)، سیستم ضدسرقت، سیستم دزدگیر با آلارم و قفل خودکار درب‌ها است.
مشخصات فنی
میتسوبیشی اوتلندر 2016 از همان پیشرانه 2.4 لیتری Smart MIVEC از نوع SOHC با 16 سوپاپ و حجم دقیق 2360 سی سی مشابه نسل قبلی بهره می‌برد که قدرتی معادل 166 اسب بخار در دور موتور 6000 دور در دقیقه و گشتاوری برابر با 220 نیوتن متر در 4200 دور در دقیقه برای خودرو فراهم می‌کند. البته کمپانی میتسوبیشی با انجام اصلاحات فنی، آن را برای شرایط آب و هوایی مختلف سازگارتر نموده است. گیربکس CVT این خودرو در نسل جدید نیز مورد اصلاح و بازنگری قرار گرفته و شتاب اولیه بهتری را در مقایسه با نسل قبلی به محور جلوی خودرو انتقال می‌دهد که قابلیت انتقال قدرت به چهارچرخ (S-AWC) نیز توسط راننده قابل انتخاب است. توزیع وزن خودرو به میزان 56/44 در محورهای جلو و عقب در هنگام ورود به پیچ‌ها مناسب به نظر می‌رسد. در اوتلندر 2016 شاهد رانندگی پر شتاب‌تر، نرمتر و دقیق‌تر با گیربکس CVT جدید هستیم که البته تأثیر چندانی روی شتاب 10.5 ثانیه‌ای خودرو نداشته است. گیربکس CVT خودرو با امکان تعویض دستی دنده‌ها می‌تواند شرایط رانندگی را به دلخواه راننده تغییر دهد و گیربکس اتوماتیک CVT را به گیربکس چند سرعته تبدیل نماید. سیستم فرمان خودرو از نوع Rack & Pinion بوده که با تکنولوژی هیدرولیک برقی، هندلینگ و فرمان پذیری مناسبی را برای اوتلندر به ارمغان آورده است. سیستم تعلیق جلو از سیستم مک فرسون و تعلیق عقب از سیستم چند اتصالی بهره می‌برد و در هر دو محور جلو و عقب بازوهای تعادلی تعبیه شده‌اند. تغییراتی در سیستم تعلیق جهت بهبود عملکرد و نرمی بیشتر آن انجام گرفته است. عملکرد سیستم تعلیق جلوی خودرو برای مانور‌ها بهبود یافته است و کمک فنرهای تعلیق عقب نیز تقویت شده‌اند تا آرامش بیشتری را برای سرنشینان فراهم نمایند. سیستم انتقال قدرت در اوتلندر 2016 به هر چهار چرخ صورت می‌گیرد و راننده می‌تواند توسط یک کلید وضعیت رانندگی را در سه وضعیت ECO، Normal و قفل دیفرانسیل انتخاب کند. مصرف ترکیبی اوتلندر با گیربکس CVT جدید، حدود 9.3 لیتر در هر صد کیلومتر است که حدود نیم لیتر از خودروی تویوتا RAV4 و یک لیتر کمتر از هیوندای سانتافه است.
تست رانندگی
با سوار شدن در میتسوبیشی اوتلندر 2016 به دلیل تریم باکیفیت و دو رنگ داشبورد و رودری‌ها و همچنین روکش چرم صندلی‌ها احساس سواری با یک خودروی لوکس شاسی بلند به شما دست می‌دهد. غربیلک فرمان نسبت به نسل قبلی تغییر ظاهری زیادی دارد و علاوه بر تغییر طراحی نمای ظاهری، دکمه‌های کنترلی سیستم صوتی و روکش چرم به آن اضافه شده است. سیستم تنظیم برقی صندلی به شما اجازه تنظیم ارتفاع و موقعیت نشیمن و پشتی صندلی را می‌دهد و می‌توانید آن را در بهترین حالت ممکن برای رانندگی تنظیم نمایید. صندلی‌های چرمی خودرو نرم و راحت بوده و قسمت پشت بدن را به خوبی حمایت می‌کنند و فضای زانو، سر و شانه در صندلی‌های جلو مناسب بوده و کنسول باریک وسط اجازه نمی‌دهد که زانوی راننده با آن برخوردی داشته باشد. ارتفاع رانندگی مطلوب، دسترسی مناسب به دکمه‌های کنترلی و صفحه نمایش را فراهم نموده است. از محل نشستن راننده، به دلیل باریک بودن ستون‌های جلوی اوتلندر و میدان دید مناسب، در نگاه اول راندن این خودرو بسیار راحت به نظر می‌رسد. ردیف دوم صندلی‌ها فضای پای مناسبی را برای سرنشینان فراهم نموده است که البته برای افراد قد بلند امکان برخورد سر به سقف خودرو دور از ذهن نیست؛ ولی ردیف سوم، به دلیل فضای کم زانو، برای نشستن کودکان و نوجوانان مطلوب‌تر است. موتور خودرو را با دکمه استارتر روشن کردم و صدای موتور کمتر از میزان انتظار و به میزان کمی داخل کابین خودرو شنیده می‌شد. با قرار دادن گیربکس در حالت D و فشردن پدال گاز، خودرو از زمین کنده شده و به نرمی شروع به حرکت نمود. عملکرد مناسب و روان گیربکس CVT باعث شد تا عملکرد اهرم‌های تعویض دنده پشت فرمان را مورد آزمایش قرار دهم. لذا با قرار دادن گیربکس در حالت تعویض دستی، دنده‌ها را توسط اهرم پشت غربیلک فرمان عوض کردم که تعویض آنها به نرمی صورت می‌گرفت و از آنجا که گیربکس CVT تمایل به بالا بردن دور موتور دارد، اوتلندر بنا به اعداد به دست آمده در تست شتاب گیری ما، از شتاب صفر تا صد متوسطی برخوردار بود و به صورت عملی در بهترین زمان گیری، به شتاب صفر تا صد 11 ثانیه دست یافتیم. عملکرد پدال ترمز نیز کمی اسفنجی به نظر می‌رسید ولی زمان توقف خوبی را نمایش داد. فرمان هیدرولیک برقی خودرو، عملکردی سنگین‌تر و سفت‌تر از حد انتظار داشت و در زمان چرخش فرمان به وسط، عملکرد دقیق و تندی نداشت؛ اما خواص دینامیکی و هندلینگ خودرو در حین رانندگی در جاده مخصوصاً در پیچ‌های تند و مسیرهای شنی، واقعاً لذت بخش بود. هر چند که طبق ادعای نمایندگی، لذت رانندگی مدل چهار سیلندر این خودرو، با لذت سواری مدلV6 آن قابل مقایسه نیست. انتقال قدرت چهار چرخ S-AWC یا Super All Wheel Control خودرو عملکردی جالب و مناسب دارد و برخلاف انتظار، حرکت در مسیر بیرون شهری و حتی زمین‌های ماسه‌ای خارج از جاده و ناهموار نیز به لطف برخورداری از سیستم کنترل فعال پایداری الکترونیکی بدون دردسر و با هندلینگ بسیار عالی انجام می‌شود. باید گفت که با این خودرو برای خارج شدن از جاده و لذت بردن از رانندگی آفرود مشکلی نخواهید داشت. در مقایسه با نسل قبلی، میله تعادلی سیستم تعلیق جلو تقویت شده و کمک فنرها نیز بهبود یافته‌اند و در عقب نیز فنرها استحکام بیشتری پیدا کرده‌اند و کمک فنرهای با سیلندرهای بزرگتری تعبیه شده‌اند. سیستم تعلیق خودرو و سیستم کمک فنرها با وجود عملکرد مناسب در مسیرهای خاکی و عملکرد نرم در دست اندازهای کوچک، در هنگام افتادن اتفاقی در گودال‌های عمیق‌تر، عملکردی نسبتاً سخت و کوبنده دارد.
هر چه بیشتر رانندگی کردم، نقص‌هایی در سیستم تعلیق خودرو نسبت به نسل قبلی یعنی مدل 2014 حس کردم که البته در مقایسه با رقبای کره‌ای قابل اغماض بود. عملکرد تعلیق در عبور از برخی از چاله‌ها و دست اندازها کیفیت سواری و هندلینگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد و حتی گاهی به نظر می‌رسید که لاستیک عقب از زمین بلند می‌شود، چرا که کمک فنرهای نوی خودرو عملکرد سختی داشتند و ظاهراً خودرو نیاز به کارکرد بیشتر برای تنظیم و نرمتر شدن کمک فنرها دارد. به نظر می‌رسد که میتسوبیشی باید کمی روی تنظیم سیستم تعلیق خود کار کند تا از رقیبانی مانندتویوتا و مزدا عقب نیافتد. سیستم کمکی ترمز خودکار در سراشیبی در تست رانندگی در تپه، به راحتی از حرکت رو به پایین خودروی1590 کیلوگرمی جلوگیری نمود. میتسوبیشی اوتلندر یک خودروی کراس‌اوور متوسط عالی است که در بین رقبای هم کلاس خود مانند هوندا CR-V، مزدا CX-5، تویوتا Rav4، کیا سورنتو و هیوندای سانتافه سربلند بیرون خواهد آمد. امکانات ایمنی رفاهی مناسب، فضای بار جادار، موتور نسبتاً قدرتمند، هندلینگ مناسب، فرمان پذیری نسبتاً خوب و گیربکس نرم و مطلوب از مزایای این خودرو هستند. حتی مالکان نسل قبلی این خودرو اعتقاد دارند که اوتلندر خودرویی است که در سفرهای طولانی و رانندگی ممتد، بسیار نرمتر از خودروهای رقیبش عمل می‌کند و از حیث کیفی در بلند مدت، افت بدنه و کابین آن نسبت به رقبای کره‌ای اش وضعیت بهتری دارد. در مجموع با توجه به لیست کامل امکانات رفاهی و تجیزات ایمنی که این خودرو دارد، اگر تجربه مالکان نسل قبلی این خودرو را به همراه اصلاحات انجام گرفته بر روی مدل 2016 آن در نظر بگیریم، در می‌یابیم که اوتلندر فرصت مناسبی برای تثبیت موقعیت خود دارد و رقابتی تنگاتنگ با کیا سورنتو و هیوندای سانتافه خواهد داشت. تنها ایراد این خودرو نسبت به رقبایش، عملکرد سیستم تعلیق، موتور ضعیف تر، فضای کمتر ردیف سوم و فضای بار است. ولی باید در نظر داشت که میزان مصرف سوخت بهتری از آنها دارد و ظاهر زیبای آن می‌تواند برگ برنده‌ای برایش محسوب گردد.
