بازدید از پیست مسابقات اتومبیلرانی ردبول اتریش

در شهریور ماه امسال طی مأموریتی که به یک شرکت اتریشی داشتم، فرصتی پیش آمد تا از پیست معروف مسابقات Red Bull در ایالت زالتسبورگ(Salzburg) اتریش بازدید کوچکی داشته باشم. به اتفاق دو تن از همکارانم باید برای انجام مأموریت از وین به سمت شهر کلاگن فورت(Klagenfurt) در جنوب اتریش می رفتیم، به همین جهت تاکسی ون فولکس واگن شاران متعلق به آن شرکت اتریشی، به دنبال من و همکارانم آمد. بعد از حدود 2 ساعت رانندگی به منطقه شپیلبرگ(Spielberg) در منطقه کوهستانی و جنگلی استیریا(Styria) رسیدیم که آب و هوایی شبیه به شمال ایران داشت، با این تفاوت که کوچکترین تکه کاغذ یا زباله ای بر روی زمین پیدا نمی کردید!! پس از خروج تاکسی از اتوبان و طی کردن مسیری پر پیچ و خم، به محوطه بازی رسیدیم که پیست Red Bull در آنجا قرار داشت و مجسمه بزرگی گاو وحشی لوگوی برند Red Bull در فضای سبز اطراف پیست قرار گرفته بود. به گفته راننده اتریشی تاکسی، قرار بود از چند روز بعد به مدت یک هفته، گردهمایی دارندگان موتورسیکلتهای هارلی دیویدسون در این پیست برگزار شود که در این نوع گردهمایی ها شرکت کنندگان برای نمایش موتورسیکلتهای خود به دیگران از سراسر دنیا جمع می شوند. در بزرگراه مسیر راهمان به سمت کلاگن فورت موتورسیکلت سوارهای زیادی اعم از زن و مرد و جوان و پیر را دیدیم که سوار بر هارلی خود از سراسر اروپا و حتی از کشورهای دیگر مثل آمریکا، برای رزرو هتل برای روزهای آینده، با صدای غرش عجیب و بلند موتورهای خود به سمت شهرهای اطراف در حرکت بودند و اکثراً پرچم کشورشان را در جلو یا عقب موتورسیکلتشان نصب کرده بودند. این پیست مشهور متعلق به کمپانی مشهور Red Bull می باشد که سالانه میزبان مسابقات و رقابتهای بین المللی اتومبیلرانی، فرمول یک و موتورسواری زیادی می باشد. پیست ردبول در 70 کیلومتری شمال شهر گراتس (Graz) و 250 کیلومتری جنوب غربی شهر زالتسبورگ در ایالت زالتسبورگ اتریش واقع شده است. نزدیکترین فرودگاه بین المللی به این پیست، فرودگاه وین می باشد که با خودرو حدود دو ساعت فاصله دارد، ولی فرودگاه کوچک شهر گراتس با خودرو حدود یک ساعت مسافت دارد. هر چند که علیرغم همراهی مهندسان اتریشی اجازه عکسبرداری از قسمتهای اداری این پیست به اینجانب داده نشد، ولی توانستم گزارش خوبی از پیست و محوطه باز آن تهیه کنم که در زیر آن را می خوانید.

شاید خوشت بیاد

کشف موزه موتورهای هارلی دیویدسون‌ در یک کلکسیون زیرزمینی در تهران + فیلم مصاحبه

مجسمه گاو وحشی لوگوی برند Red Bull که در فضای سبز پیست نصب شده است

تاریخچه پیست ردبول زالتسبورگ:

پیست اتومبیلرانی کمپانی Red bull علیرغم فاصله زیادی که با شهر زالتسبورگ اتریش دارد، به نام این شهر معروف شده است. در صورتی که شهر گراتس دومین شهر بزرگ اتریش تنها 70 کیلومتر با این پیست فاصله دارد، شهر زالتسبورگ در فاصله 250 کیلومتری آن قرار گرفته است. هر ساله مراسم زیادی مانند مسابقات فرمول یک، مسابقات اتومبیلرانی Grand Prix، مسابقات موتورکراس GP، نمایشهای هوایی و حتی همایشهای خودرویی در این پیست با مسئولیت شرکت Red Bull انجام می شوند. این پیست از دو مسیر اصلی تشکیل شده است، مسیر Grand Prix به طول 4.326 کیلومتر و مسیر ملی Südschleife به طول 2.336 کیلومتر می باشند مسیر ملی شامل قسمت پایینی مسیر امروزی پیست A1 می باشد. این پیست در سال 1969 با نام Österrichring (پیست مسابقه اتریش) افتتاح گردید که به عنوان جایگزینی برای پیست نه چندان محبوب Zeltweg ساخته شد که در یک فرودگاه نظامی قرار داشت و بین سالهای 1958 تا 1968 مورد استفاده قرار می گرفت. برخلاف پیست Zeltweg که در زمین مسطح و پر دست اندازی قرار داشت و شامل مسیرهای باریک موازی بود، پیست Österrichring با مسیرهای آسفالت عالی در وضعیتی مناسب و در تپه های زیبا و خوش آب و هوای Styria ساخته شده است. مسابقات جایزه بزرگ فرمولا وان (Formula One Grand Prix) از سال 1969 تا 1987 در این پیست انجام گردیده است که قهرمانان غیرعادی داشته است. مثلاً در سال 1975 ویتوریا برامبیلا تنها قهرمانی تیم March را در این مسابقات در شرایط آب و هوایی بارانی کسب کرد. یک سال بعد، در سال 1976 جان واتسون تنها قهرمانی تیم Penske را رقم زد و در سال 1977 آلن جونز برای تیم Shadow قهرمانی به دست آورد. به دلیل نزدیک بودن سرعت بالای خودروها و دیواره های محافظ در این پیست، همیشه ایمنی تماشاچیان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اتفاق ناگواری که در سال 1975 رخ داد، باعث شد تا ایمنی پیست شدیداً مورد پیگیری مسئولین این پیست قرار گیرد. در حین گرم کردن برای مسابقات جایزه بزرگ سال 1975، جان داناهیو به دلیل ترکیدگی لاستیک، کنترل خودروی خود را از دست داد و به نرده های حفاظ کناره مسیر در پیچ اولی برخورد کرد و تکه های خودرو که در هوا پرتاب شدند باعث مرگ یک ژنرال ارتش گردید و خود داناهیو نیز به دلیل خونریزی مغزی درگذشت.

این تصادف باعث تغییرات اساسی در مسیر پیست مسابقه گردید. ابتدا در سال 1976 پیچ اول کمی تنگ تر طراحی و مجدداً ساخته شد و سپس در سال 1977 مسیر Chicane یا Schikane به مسیر اضافه شد، ولی هنوز مسیر این پیست دارای خطرات زیادی بود. استفان یوهانسون بسیار خوش شانس بود که از تصادف رانندگی جان سالم به در برد، زمانی که در تمرین مسابقات سال 1987 خودروی مک لارن او با یک آهو در مسیر برخورد کرد، از مسیر منحرف شد. همچنین تصادفات متعدد در منطقه باریک شروع و پایان مسابقه، باعث شد که در سال 1987 فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی(FIA) پیست Österrichring را از لیست تقویم مسابقات فرمولا وان حذف کند. در پاسخ به این اقدام FIA تغییرات زیادی در مسیر و مخصوصاً در سر پیچها و انحناهای جاده اعمال کرد. نقطه شروع مسابقه به میزان سه متر پهن تر شد و عرض اکثر نقاط مسیر به میزان دو متر عریض تر گردید. این تغییرات هم نتوانست گروه F1 یا فرمولاوان را به پیست Österrichring برگرداند، ولی مسابقات قهرمانی سوپربایک مخصوص موتورسیکلتهای اسپرت بین سالهای 1988 تا 1994 در این پیست بدون هیچگونه حادثه ناگواری برگزار گردید. همچنین تا سال 1995 یکی از مسابقات اصلی در این پیست، رقابتهای German STW Cup مخصوص خودروهای روباز اسپرت بود، ولی تصادف دیگری در دور اول مسابقه رخ داد و خودروی آئودی هانس استاک با کناره های جاده برخورد کرد.

مشخص بود که تغییرات اساسی برای این پیست لازم به نظر می رسید، لذا با سرمایه گذاری یکی از شرکتهای اصلی مخابرات اتریش، پیست Österrichring پس از تعمیرات اساسی در سال 1996 با عنوان پیست A1-Ring دوباره متولد شد. هرمان تیلکه برای بازسازی پیست به کار گرفته شد و این پیست مجدداً برای برگزاری مسابقات F1 مناسب گردید. در حقیقت، تیلکه طول پیست را حدود 1.6 کیلومتر کوتاهتر کرد. پیچهای Hella-Licht و Tiroch به پیچهای تند یا لبه(Edge)های Castrol و Remus تبدیل شده اند که توسط میانبری به هم وصل گردیده اند و مسیر نعلی شکلی، مسیر جدید را به پیچ Texaco متصل نموده است. مسیر جدید در Valvoline Gerade به مسیر قدیمی وصل می گردد. همچنین در مسیر جدید، انحنای Bosch کلاً از مسیر حذف گردیده است و پیچ تند Schlossgold جایگزین آن شده است و به جای مسیر Texaco-Schikane مسیر نعل اسبی تنگ تری شامل پیچهای Rauch و Wurth جایگزین شده است. مسیر Raiffeisenhugel و پیچ Rindt همچنان به عنوان بخشهایی از مسیر قبلی، در جای خود باقی مانده اند. همچنین جایگاه تماشاچیان و تعمیرگاه های موجود در طول مسیر، همگی به صورت متقارن نوسازی شده اند و در کناره پیست، مسیرهای انحرافی کوتاه برای کلوبهای مختلف در نظر گرفته شده است. مجموعاً پروژه نوسازی پیست Red Bull حدود 44 میلیون یورو هزینه داشته است. تا سال 2003 پیست برای مسابقات F1 استفاده می شد و همچنین برای کلاس F3000 و مسابقات سری FIA GT نیز به کار گرفته شد. در سال 2004 برنی اکلستون قرارداد مسابقات F1 آن سال را کنسل کرد چرا که دولت اتریش از تصویب قانون ضد دخانیات اتحادیه اروپا حمایت کرده بود. در سال 2004 پس از لغو مسابقات F1، پیست Österrichring به مالک شرکت Red Bul آقای دیتریش ماتشیتز فروخته شد و قرار شد با سرمایه ای بالغ بر 666 میلیون دلار، پروژه ساخت امکاناتی از قبیل مدرسه مسابقات اتومبیلرانی، موزه خودرو، هتل و جایگاهی برای کلکسیون هواپیمای ماتشیتز به محوطه پیست اضافه شود. بعد از اینکه ساختمانها و جایگاه تماشاچیان برای بازسازی و تغییرات لازم تخریب شدند، سازمان محیط زیست به دلیل ایجاد آلودگی صوتی و زیست محیطی، پروژه را متوقف کرد، در حالی که به دلیل ایجاد سوراخ بزرگی در پیست، دیگر امکان برگزاری مسابقات در آن وجود نداشت. ماتشیتز با شرکتهای فولکس واگن و KTM مذاکراتی برای راه اندازی مجدد پیست انجام داد و تا شش سال این پروژه متوقف بود. تا اینکه در سال 2010 کمپانی Red Bull با سرمایه گذاری سنگینی در پیست، تعمیرگاهها و تسهیلات دینامیک خودرو، منطقه رانندگی آفرود، پیست کارتینگ، دو هتل و یک کلوب محلی در محوطه پیست راه اندازی کرد. در سال 2011 با برگزاری نمایش خودروهای مسابقه ای Red Bull و مسابقات قهرمانی تاریخ ساز F1، مجدداً پیست بازگشایی گردید و نام آن به Red Bull Ring تغییر یافت. در همان سال، شرکتهای DTM و ADAC GT Masters نیز برای برگزاری مسابقات به پیست بازگشتند. در دسامبر سال 2012 کمپانی Red Bull طی تماسی با فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی(FIA) اعلام کرد که پیست برای برگزاری مسابقات قهرمانی فرمولا وان سال 2013 آماده می باشد و در دسامبر 2013 فدارسیون FIA بازگشت رقابتهای F1 به پیست ردبول اشپیلبرگ را اعلام کرد. در تصاویر زیر، مسیرهای قدیم و جدید پیست Österrichring یا A1-Ring را مشاهده می کنید. طول مسیر ابتدایی پیست 5.9 کیلومتر و پیست جدیدA1 کمی بیشتر از 4.3 کیلومتر می باشد.

تصویر پیست Österrichring

تصویر پیست A1-Ring

پیچهای پیست Redbull در طرح جدید و قدیم:

پیست اتومبیلرانی ردبول زالتسبورگ با پیچهای متعدد، مسیر مورد علاقه هر راننده حرفه ای می باشد. هر کدام از مسیرهای مستقیم، پیچها و انحناهای مسیر نامگذاری شده اند. اگر نمایی از بالای مسیر قدیم پیست داشته باشیم، در پیچ Hella-Licht در پایین پیست، مسیر شیبدار شده است و از این نقطه، شما دید مناسبی به تماشاچیان دارید. اگر مسیر را ادامه دهیم، پیچ بعدی، انحنای Dr.Tiroch می باشد که رانندگان می توانند تا رسیدن به این پیچ به راحتی با دنده پنج رانندگی کنند. همچنین قبل از رسیدن به انحنای Bosch حتی رانندگان توانایی رانندگی با دنده چهار را دارند و به دلیل قرار گرفتن جایگاه تماشاچیان در قسمت شمالی مسیر، رانندگان می توانند برای علاقه مندان و طرفداران خود شیرین کاری و خودنمایی کرده و تحسین آنها را برانگیزند. برخلاف بخش قبلی مسیر، قسمت بعدی مسیر یعنی Texaco-Schikane یک مسیر منحنی و خطرناک می باشد که رانندگان را کاملاً فریب داده و آنها را به مخاطره می اندازد، چرا که این مسیر در کنار کانال آبی با پوشش چمن قرار گرفته است و به علت وجود شیب و پستی و بلندیهای زیاد در این قسمت از پیست، ریسک زیادی برای رانندگانی که عاشق مخاطره کردن هستند، وجود دارد. پس از اینکه رانندگان پیچ Texaco را پشت سر بگذارند، مسیر به سمت بلندترین جای پیست اوج می گیرد تا به پیچ انتهایی یعنی انحنای Rindt برسد که در سال دوم ساخت پیست، به مناسبت یادبود قهرمان فقید اتریشی یوخن رینت(Jochen Rindt) تغییر نام داده شد. در مسیر جدید، پیچهای تند Castrol و Remus جایگزین پیچهای Hella-Licht و Dr.Tiroch شده اند و توسط میانبری به هم وصل گردیده اند. مسیری نعلی شکل، که از Castrol Edge به Wurth متصل شده، مسیر مسابقه SüdSchleife National Circuit را در قسمت جنوبی پیست اصلی Grand Prix تشکیل می دهد. پیست دیگری نیز در قسمت شمالی مسیر جدید در حال احداث است که NordSchleife Club Circuit نام خواهد گرفت. مسیر جدید A1 در مسیر Valvoline Gerade به مسیر قدیمی مسابقه وصل می گردد. همچنین در مسیر جدید A1-Ring پیچ تند Schlossgold جایگزین انحنای Bosch گردیده و مسیر نعل اسبی تنگ تری شامل پیچهای تند Rauch و Wurth جایگزین مسیر قدیمی Texaco-Schikane شده است. مسیر Raiffeisenhugel و پیچ Rindt همچنان از مسیر قبلی باقی مانده اند. درست است که در طرح جدید پیست A1-Ring کلیه تسهیلات و امکانات آن نوسازی شده اند، ولی هنوز کسانی هستند که افسوس کمبود پیچهای تند پیست Österrichring را می خورند.